vrijdag 29 april 2011

Vakantie. :D

Éindelijk is het dan zo ver! Het is vakantie. :D Het moment waar je altijd naar uit kijkt zodra de vorige voorbij is, bij mij dan in elk geval haha.
Ik was half vergeten dat het vandaag examenstunt was, dus ik ging voor mijn enige uurtje, engels:O, naar school en toen ging de les niet door want de docent was ontvoerd. Haha, nouja, dat ontvoerd viel wel mee, maar daar gaat het nu niet om.
Toen kwam ik Linda tegen en gingen we samen terug. :) Was wel gezellig, maar een 25 minuutjes in de bus is niet zo lang, dus al pratend vliegt dat natuurlijk om.
Toen was het 's middags tijd voor mijn kennismakingsgesprek bij mijn stageplek, was heel gezellig/leuk dus daar heb ik wel zin in en het gaat vast wel goed komen. :D
En toen kwam ik dus thuis en gingik de laatste dingen die écht mee moeten op vakantie inpakken, mp3, portemonee, mobiel, bijbels voor de kerkdienst enzo en toen was k dus écht klaar.
Ik verveelde me dus toen ging ik mijn kamer ook maar weer opruimen en dat is nu dus ookal gebeurd.
En toen ging ik maar twitteren, msnnen, hyven en bloggen. :D
Komende week ga ik even niet bloggen, maar je hebt nog iets van 19 blogs om (nog een keer?) te lezen.
Allemaal een heel fijne vakantie/werkweek toegewenst, en wellicht totziens! <3

-xoxoxo-

donderdag 28 april 2011

Elfendans


Ik heb weer een tekeningetje van mij geupt. :)
Even groot MIMINAONA erop gezet omdat mijn handtekening niet op de foto paste haha :P
Wat vind je ervan?

I GOT A FEELING

Het overoveroverbekende nummer van The Black Eyed Peas. :D
Blame it on the girls van MIKA =D
Perfect van Laura Jansen
en Forever&Always van Taylor Swift

zomaar eens wat titels van een paar van mijn cd's.
Mijn muzieksmaak varieert een beetje, ik vind eigenlijk bijna altijd alles wel leuk (en dat is niet altijd even handig haha, maar anderzijds is er áltijd wel iets wat je vrienden leuk vinden...)
Vandaag hadden we met nederlands een artikeltje ofzo dat je moeder jouw muzieksmaak bepaalt voor grotendeels, en voor de rest bepalen je vrienden dat.Haha best grappig, maar ik vraag me af op het klopt. Omdat muzieksoorten die "mogen" ook weer veranderen enzo, ik bedoel maar, dan zou je nu dus, volgens die theorie, dezelfde muzieksmaak nog zo'n beetje moeten hebben als je overoveroveroverovergrootouders van weet ik veel hoeveel generaties wel niet geleden. Omdat uiteindelijk iedereen van 1 paar ouders afstamt, dus als je je moeders muzieksmaak zou hebben je vrienden dat dus ook en dus zou iedereen diezelfde muziek leuk moeten vinden. #Ikhaaldietheorieonderuit haha :)
Oh en ik had een hele korte dag vandaag :) van half9 tot kwart voor 11 les. (Nederlands en twee uurtjes wiskunde.) echt waardeloos, maar ook wel lekker natuurlijk. :D
Waaruit bestaat jouw muziekcollectie?

xxx

woensdag 27 april 2011

Taallesje (van mijn oude site)

Weer een post ie op mijn oude site stond,

Wie een beetje oplet komt ze dagelijks tegen in het leven: palindroom bekende zoals lepel, bob, legovogel en meetsysteem, ze zijn leuk, vind ik dan.  Voor sommige mensen is het een uitdaging, voor anderen een ramp. Nu is het engels al helemaal goed in dit verschijnsel en er worden zelfs hele verhalen palindroom geschreven... (De vraag is dan of alle zinnen palindroom zijn of als je het verhaal achterstevoren leest het verhaal hetzelfde is...) Feit is wel dat wie een palindroom-zin heeft bedacht, een sterk verhaal heeft. UK's meest bekende palindroom zin is misschien wel 'Madam, I'm Adam'  of 'Did I draw Della too tall, Edward? I did'  en '"A man, a plan, a canal: Panama."' Zo heb je een paar engelse palindrooms.  Een voorbeeld van lange nederlandse palindroomwoorden zijn :  koortsmeetsysteemstrook, legermeetsysteemregel, parterrestaalplaatserretrap, nepparterreserretrappen. Er zijn op internet genoeg voorbeeldjes te vinden van woorden die omgekeerd hetzelfde zijn. Palindrooms dus. Baas, neem een racecar, neem een Saab. 
 "Maar waaróm schrijf je "bij dezen" eigenlijk met een 'n'? Wel, vroeger had het Nederlands naamvallen en dit is nog een oude uitgang."  aldus Meester Warbol. (Op twitter.com)  
 Ook antimetabolen zijn te vinden in nederland. Een antimetabool is een zin met een duidelijke herhaling erin. Een voorbeeld: We zullen leren, leren zullen we. In die zin lijken ze sterk op palindroom.  Ook van deze vorm is het een uitdaging om nieuwe te bedenken, kloppende nieuwe. Ik ben ziek, ziek ben ik. Die van 3 verschillende woorden zijn redelijk makkelijk, maar bedenk er maar eens eentje met nog veel meer woorden!  Een antimetabool wordt vaak in de literatuur gebruikt om een bepaalde reactie op te roepen. Net zoals bij alle andere stijlfiguren in de literatuur trouwens. :)  
"Chiasme Een kruisstelling is de opbouw van een zin of woordgroep volgens de formule: ABBA. Een van de bekendste chiasmes is: dames en heren, jongens en meisjes. De vrouwen staan voorop en achteraan (AA) en daarbinnen vinden we alle personen van het mannelijke geslacht (BB). Het woord chiasme is afkomstig van chi, wat voor kruis staat (X). Met dit symbool ziet u direct hoe het chiasme opgebouwd is." Chiasmes niet te verwarren met een antimetabool,  chiasmes zijn zeer sterk voor je betoog. Het is vrij moeilijk om er een te bedenken, maar wie er eenmaal een heeft gevonden, onbekende chiasmes bieden overtuigingskracht.  Een duidelijk voorbeeld?  "Zo is de centrale slogan van Warchild: ‘Je kunt een kind uit de oorlog halen, maar hoe haal je de oorlog uit een kind?’"   Nu hoop ik met deze leuke taalvormen weer iemand aan het puzzelen gemaakt te hebben, als je er 1 vindt: gefeliciteerd!

Maak het verhaal af. :)

In vroegere tijden, toen men nog strijd maakte om elke plek in het heelal, de maan nog een plek was voor draken, venus een plek voor wezentjes en vuurelfen op de zon woonde, kwam mijn familie op de maan wonen. Ze maakten hun eigen regels, wetten, normen en waarden en langzaam aan onstond er een levensgemeenschap. Hun levensgemeenschap. Het was een harde tijd, moeilijk om te overleven, maar als je sterk genoeg was, niet onmogelijk. Dat mijn familie daar kwam wonen, is al eeuwen geleden. Maar de restanten, die kom je nog dagelijks tegen...
Voor alle mensen die zich vervelen of het leuk vinden om reacties te plaatsen (ik vind het in elk geval leuk om ze te lezen!) Heb ik hier een klein stukje verhaal over genomen uit mijn verhaal. :)
Maak het verhaal maar af. :D Ben benieuwd naar jullie antwoorden&reacties  

Rucuerdos (part 4)

Terwijl ik mijn natte kousen uit mijn laarzen haalde, ze van mijn voeten haalde en in de wasmachine gooide, hoorde ik de auto de oprit op rijden. Ik vermoedde dat het mijn zusje was, maar zeker weten zou ik het nooit doen. Op mijn blote voeten wilde ik naar het gordijn lopen, het gordijn openschuiven om te zwaaien. Het enige wat dát verhinderde was ik zelf. Ik gooide de deur van de hal open naar de woonkamer, om vervolgens naar het raam te lopen. Ik struikelde bijna over een donker voorwerp en in mijn haast keek ik niet wat het was. Het was donker. Ik zag mijn handen trillen toen ik het gordijn open sloeg. Er hing een groot donker papier, waarschijnlijk blauw of paars, met lichte letters. Wit? Zilver? En een grote vlek. Rood? Bloed? Ik wist het niet. Terwijl ik het licht aan knipte om de letters te kunnen lezen viel mijn blik op het lijk, het voorwerp waar ik zonet over gestruikeld was. In mijn ogen moest iets van afschuw te lezen zijn geweest, want ik hoorde vlak bij mijn oor een zacht gegrinnik. Dat was het moment dat ik me niets meer kan herinneren, tot ik wakker werd. Dat lijk was mijn zusje geweest, dat wist ik zeker, maar nu moest ik opzoek naar de daders. Ik keek weer rond. Een gevangeniscel. Werd ik beschuldigt van haar dood?

The Aliens around my house

Niemand wil ze ontmoeten, maar als je er zelf één bent en ze probeert te ontlopen, kom je wellicht in de problemen. 

'Nee.' mijn antwoord was duidelijk genoeg en ik wist zeker dat hij het begrepen had. Ik wilde niets met buitenaardse zaken te maken hebben en daar heb ik zo mijn eigen redenen voor. 'Maar...' begon hij weer. 'Ik dacht dat je me wel verstaan had?' hij knikte. 'Ik weet het. Maar ik vind het jammer.' ik haalde onverschillig mijn schouders op. Wat maakte het mij ook uit. 'Ik had je graag kennis willen laten maken met Uhm en Rzmryn.' 'Je hebt wat?' 'Mijn laatste troef.' hij grinnikte. Ik bedacht dat ik hem eerder van mijn verleden had moeten vertellen, zodat hij me beter zou begrijpen. Te laat nu. Ik liep nu achter hem aan, nieuwschierig of ze aan mijn verwachtingen voldeden. Als het waar was wat hij zij, dan kende ik die 'Rzmryn' mijn zusje. Omdat je als alien altijd een keuze krijgt. Mens worden of ster worden. Maar als je geluk had ontsnapte je aan die keuze en werd je wat je zuster wilde. Nu was ik die zuster en daarom had ik een hekel aan alle buitenaardse wezens. Ik had vroeger besloten dat mijn broer 'zwervend' zou zijn. Waar hij ook was, hij zou zich aanpassen aan zijn omgeving. En nu kon hij, natuurlijk Rzmryn niet vinden. Uhm was waarschijnlijk hetzelfde vrehaal. Dat denk ik tenminste, want zwervers zoeken elkaar op. 'Ik kan ze niet vinden.' we stonden op het marktplein. Er stonden twee grauwe personages op de hoek. Wie er niet op lette had ze zeker niet gezien. Maar ik wel. Helaas. Ik wees naar de twee. 'Daar zijn ze.' 'Huh wie? Je kent ze toch niet?' Ik knikte. Ze zijn het. Dat vertel ik je later nog wel. Ik liep naar ze toe. 'Süt!  Yol!' een glimlach van diegene die naar Yol luisterde. Ik durf te wedden dat dat mijn broertje was.  'Wat leuk om jullie hier te ontmoeten!' mijn stem trilde. Ik probeerde mijn hoofd af te speuren naar de oplossing. Er was één mogelijkheid, dat wist ik wel. Maarja. Vind die maar eens. 'Ga mee naar mijn huis.' nodigde ik uit. Ze knikte. 'Hoe weet jij hun namen!' werd in mijn oor gefluisterd. Ik haalde mijn schouders op. Het deed er niet toe.'Yol, kan ik je spreken?' hij knikte. En ik begon mijn verhaal.

Rucuerdos (part three)

Zijn hand lag op mijn gezicht. Ik rilde. 'Doe maar niet.' mijn stem trilde. Zijn ogen, hij keek me strak aan, waren gevoelloos. 'Laat me los.' de tranen stonden in mijn ogen. Machteloosheid, woede, angst. Hij liet me los. 'Ik weet meer dan je denkt.' ik haalde onverschillig mijn schouders op. Het was meer angstig, maar onverschilligheid is makkelijker om te spelen. Hij stond op en liep weg, terwijl hij in mijn oor fluisterde: 'Stap de drempel niet over!' en ik bleef achter, terwijl ik me afvroeg wat hij bedoeld had.
Mijn telefoon ging. 'Hallo?' geen gehoor. Gekraak. 'Ik meen het.' en er werd opgehangen. Ik herkende de stem maar kon hem neit plaatsen. Ik had kunnen weten dat hij het was, maar dat deed ik niet.' 'Sindsdien ga ik altijd door het raam naar binnen.' eindigde ik mijn verhaal. Ik keek rond. Om me heen zaten de mensen van wie ik hield, mijn broer, enkele vriendinnen en mijn jongste zusje. Eén deel van mijn verhaal had ik overgeslagen. Het stuk waarin ik over de drempel van mijn huis ging. Mijn moeder heeft dat niet overleefd. En de keer daarna, bij mijn broer. Dat werd het afscheid van mijn vader. Ik kán het ze niet vertellen, ze zouden me niet geloven, me nergeren of ontzettend teleurgesteld in me zijn.  Persoonlijk zag ik het als een vloek. Zal ik hem ooit nog zien? Hij die me waarschuwde? Of was hij de oorzaak van dit alles? Vlak voor de deur bleef ik staan. 'Nou totziens dan hè?' Ik vroeg me af wat me er toe had gebracht om mijn verhaal te vertellen, het voegde niets toe. Alleen meer schuldgevoel, omdat ik gebruik maakte van mijn probleem om minder langs te kunnen komen en eigenlijk was ik wel zielig. Qua gedrag, bedoel ik. 

Rucuerdos (part two)

Een eventueel vervolg van het nog niet gepubliceerde 'zusje of Rozenblaadjes op het dorre gras.' 

'Néé!' badend in mijn eigen zweet werd ik wakker. Ik sperde mijn ogen wijd open en keek  recht in helder blauwe ogen die me strak aankeken, een beeld wat ik nog veel vaker zou zien, maar dat wist ik toen nog niet. Ik kauwde op mijn met kaas belegde cracker en probeerde elke vezel te proeven, iets wat niet lukte en daarmee een vergeefse poging was. Ik keek op de klok. Half 3. Natuurlijk.  Langzaam liep ik de trap op en ik hoorde hoe de wind door de straten blies en ik rilde bij de gedachte dat ik morgen door de stromende regen met tegenwind moest fietsen. Een knal. Mijn slaapkamerdeur sloeg dicht. Ik holde de trap verder op, opende de deur en wilde het raam sluiten. Het was, tot mijn verbazing, al dicht. Vreemd. Ik draaide me om, liep mijn kamer uit en opende de badkamer deur. Een paar blauwe ogen, dezelfde als net? keek me aan. Ik opende mijn mond om wat te zeggen en sloot hem weer. Hij legde zijn vinger op mijn mond. 'Shh, niet nu.' hij streek een pluk haar achter mijn oor en verdween net zo snel als hij gekomen was. 'Lotte!' schoot het door me heen. Hij was vast en zeker opzoek naar mijn zusje. Ik ben haar uit het oog verloren na het zoveelste misverstand. Mijn schuldgevoel zorgde voor onze scheiding. 

Rucuerdos (part one)

Dit is een deel van het verhaal wat deels op mijn site gepubliceerd stond..
Dit deel zou als eerste deel van Rucuerdos gelezen kunnen worden, het draagt de oorspronkelijke titel 'Rozenblaadjes op het dorre gras.' een nooit eerder vertoond fragment, door mijzelf geschreven, zoals altijd. 

Ik hield niet van zijn manier van praten. Als je vroeg hoe het met mij ging, gaf ik gewoon antwoord, maar als je het aan hem vrroeg, antwoordde hij iets als 'Wat gaat jou dat aan?' afschuwelijk. Ik kon me er verschrikkelijk aan ergeren, iets dat ik eigenlijk dan ook maar deed. Zijn gedrag, was ook de reden voor mijn verhuizing. Het was niet dat ik hem niet mocht, maar meer voor de veiligheid van mij en mensen om me heen. Niet dat het hier veilig is, maar alle kleine beetjes helpen, denk ik zo. Misschien.  Ik was bang, voor mijn zusjes leven. Ze was pas 7 jaar oud en wat stil voor haar leeftijd. Ze praatte nauwelijks, maar ik heb de indruk dat ze veel intelligenter was dan ze leek. Als ze buiten zat, op de stoeprand, was ze misschien wel verhaaltjes aan het verzinnen, het was jammer dat ik haar dan altijd naar binnen sturen moest, haar teleurgestelde gezicht, veiligheid bovenalles. Ja dat zal dan wel. Op school was ze nog stiller dan thuis en men dacht dat ze dom was. Ze pratte niet en werkte nauwelijks. Klasgenootjes nergeerden haar, maar echt gepest werd ze niet. Soms kwam haar juf, een kleine mollige Surinaamse vrouw, wanhopig naar ons toe om te vragen wat ze met mijn zusje aan moest. Ze had absoluut geen last van haar, maar de stilte die ze had, haar levendige ogen, ze kon er niets mee. Wel zielig, het was een lief mens. Bang om, allen die me dierbaar waren, te verliezen. Ik kon wanhopig mijn hoofd tegen de muur bonken. Mijn huid open krabben of schreeuwen. Het voelde zo waardeloos om machteloos te moeten zien. Ik vroeg me af waarom ik dit was die deze problemen over me heen had gehaald en waarom ik me toen niet gerealiseerd had wat de gevolgen zouden zijn. De deur kraakte, in de deuropening stond mijn zusje. Ik draaide me om, mijn hand om mijn armgehouden, hopend dat ze het niet zou zien, het zou haar kapot maken. Zij, mijn zusje, glimlachte en fluisterde een zacht 'hoi.' haar gezicht sprak boekdelen. 'Gaat het?' vroeg ik, meer voor de vorm want je kon het aflezen van haar gezicht.  Haar gezicht verstrakte toen we buiten een knal hoorde. Ik dacht aan tal van oorlogen uit het verleden en de talloze verhalen die ik gehoord had. Ze keek me strak aan en ik knikte.  Achteraf bleek het slechts een klapband geweest te zijn. Ik zie nog voor me hoe mijn zusje helemaal in elkaar dook en hoe haar ogen paniekerig door de kamer schoten. Dat was het eerste moment dat ik haar niet goed begrepen had. ER zouden er nog velen volgen en dat speet me. 

dinsdag 26 april 2011

Nailart (alweer :P)


Ik heb afgelopen jaar voor min verjaardag een stempel en een schrapertje gekregen met een mooi plaatje om stempelnailart te maken, maar had laatst ook maar een nieuw plaatje gekocht zodat ik ook andere, onbekende patroontjes kan stempelen. "Just Married" van Catrice op gesmeerd, gestempeld en het ziet er echt leuk (en het kleurt bij mijn ring. =D) Het enige nadeel is dat je af en toe wat van de randjes van je huid moet halen, maar verder is het erg mooi. (Oh en speciale stempelnagellak is aan te raden, die is ietsjes dikker en daarom ideaal... een oude nagellak zou ook kunnen dan natuurlijk, maar stempelnagellak is meestal alleen in zwart/wit. En daarom erg geschikt.)
And ofcoure I've made a picca for you :D
Ik moet echt leren goede foto's maken/een ander fototoestel gebruiken of mijn handen inscannen haha, dat faalt trouwens... dus je kan het niet zo goed zien. :( Maar het is gewoon een soort huidskleur met allemaal in dikteverschillende C-figuurtjes en Ootjes.
Nog een betere foto staat erbij trouwens. ;-)

kusje

Rondjes :D


Mm, vandaag was echt een lange dag. Van half 9 tot 5 uur en dan moet je nog naar school én naar huis fietsen. -_-


Ik heb een ring sinds 1 of 2 jaar en die draag ik echt zo goed als altijd draag, zilver en een beetje gevlochten achtig iets. Echt heel lief. Maar ik kwam in de Six ook een vet leuke ring tegen, ik draag echt nooit grote ringen, maar deze was heel lief.

De bovenste ring is mijn oude, de onderste de nieuwe. :D
Wat vind je er van? Welke vind je het leukst?


Links nieuw, rechts oud. :)

maandag 25 april 2011

2e paasdag

Als ik vrienden moet geloven, zat vandaag heel Nederland in Giethoorn. Héél Nederland? Nee, in Flevoland houd klein dorpje moedig stand. Om maar eens Asterix&Obelix-termen te gaan gebruiken. (Iedereen die de boeken gelezen heeft moet deze zin toch kennen?)
However, ik ging vandaag niet naar Giethoorn, ik ging een meertje verderop. Haha, hoewel ik werkelijk geen idee heb hoeveel km mijn woonplaats van Giethoorn af ligt. Vroeger kon je er op de fiets nog heen. #nostalgischmoment (A)
Waar je andere mensen hoort gillen stap jij "dapper" het water in. Dwz, je staat op het zand en er komt een heel klein mini golfje naar je grote teen. Koouuuuud. Oke, je holt weer terug, kan het toch niet laten om het nog eens te proberen. Tot je enkels... ijskoud. Je trappelt wat want het water is natuurlijk barstens koud, holt weer terug, holt nog eens het water in, je staat tot halverwege je knieën er in en wordt nat gespetterd en dan durf je nog wel tot je middel. Als je meisje zijnde een hele prestatie (A) maar je moet toch nog even tot die zandbank. (Oke, dat bleek een betonnen "duin" met algen te zijn, maar toch.) Daarvoor moet je er of tot je oksels in of zwemmen. Nouja, dat laatste eindje maakt dan ook niet meer uit, en dus zwem je nog een rondje. Dan zwem je terug, klimt eruit, vind het water toch wel lekker, zwemt nog een rondje (en nog een, nog één om het af te leren, nog één allerlaatste, de állerállerállerlaatste...) en dan kom je eruit, sla een handdoek om je heen, als alles behalve je bikini droog is trek je je jurkje d'r over aan en fietst weer naar huis.
Ik denk dat de mensen die niet in Giethoorn/ aan het water/ in het water zitten er sterkte behoefte aan hadden. Eigenlijk niet, maarja, het gaat hier om het idee.


WE ARE NOT WHAT YOU THINK WE ARE. Hoor ik Mika door de radio schreeuwen. Oke, opzich is het door de speakers en is het gewoon een opname, maar het is toch echt veel leuker om te doen alsof er écht iemand in je radiootje zit.

Ik kan niet tegen de schoolsite. Als ik gewoon simpelweg mijn rooster wil bekijken moet ik persé WWW invullen. Gewoon NAAMSCHOOL.nl werkt dan tegenwoordig ookal niet meer.
Ben ik dan eindelijk bij mijn rooster gekomen moet je ook nog helemaal op CONCEPT week 17 klikken, alsof ze nog niet zeker weten dat de helft van mijn lessen, tot mijn ergernis/plezier, weer uitvalt. Kijk, lesuitval is leuk, omdat je dan geen les hebt/vrij bent, maar aan de andere kant kom ik op school om te leren, mijn examen te halen of weet ik veel wat en niet om er vervolgens achter te komen dat ik geen les heb. Mijn rooster deze week is ongeveer zo: dinsdag: van half9 tot 5 continu les, de rest van de week heb ik op 1 dag hooguit 3 lesuren (en gelukkig zijn docenten flexibel en kan alles doorgeschoven worden, hoppa geen tussenuren :D)

Ik faal zwaar in het schrijven van leuke blogs omdat er altijd 1/8e zinvolle informatie in staat en 7/8e onzin. (Dit is ook weer zo'n voorbeeld.) Het probleem is dat ik heel vaak op papier denk... tijdens een toets, weet je het antwoord op een vraag (bijv. Alfred Hitchcock) maar dan weet je niet hoe je het schrijft en vervolgens schrijf je het op álle mogelijke schrijfwijzes op. (Ik durf te wedden dat sommige docenten zich er aan ergeren en anderen zich elke keer kapot lachen...)
Je zult maar een leerling hebben die het doet... je gaat je haast verheugen op het nakijken van toetsen? :O Als je dat hebt, zit er echt een draadje los geloof ik. Of je werkt nog maar net, óf je verveeld je... in beide gevallen zou ik het even na laten kijken. Nee, dat is gemeen om te zeggen, maar de gemiddelde scholier begrijpt wel wat ik bedoel denk ik zo.

Veel succes komende week en ik denk niet dat ik het weer red om 3 blogs per dag te schrijven, maar 1 per week moet toch echt wel lukken denk ik zo. (En anders worden het gewoon weer plaatjesblogs, want ik heb nog plaatjes zat :D)

xxx

Nog een nagellak update



Ik kwam trouwens nog een plaatje tegen van mijn nagels, het zij weer een vaag plaatje, maar toch... het zijn de splatch nagels, naar het idee van Cutepolish (Duhh) en ze zijn echt schattig. :Dr
En ook meteen nog maar even een leuk achtergrondplaatje voor jullie gedumpt. (Ik vond hem eerst niet geweldig, maar hij staat echt vet leuk als achtergrond. :O :D)
xxx

Nog meer plaatjesliefde?

zijn ze niet schattig samen? Het verliefde stelletje, #ofzo, ik heb hem vaak als achtergrond.

Met windows 7 starter kun je geen achtergrond instellen, alleen met uitgebreidere (Duurdere :P) varianten van windows 7 kan dat wel. Ik heb zelf starter, maar ik heb wel een achtergrond. :D Echt heel fijn want ik kan niet zonder. Hoe ik dan een achtergrond heb? Oceanis Change Backgrond w7 staat nu op mijn computer en daarmee kun je dus allemaal plaatjes als achtergrond instellen. Elke minuut/3/5/10 minuten, 1 uur, 3 uur, elke dag een nieuw plaatje, altijd hetzelfde plaatje, wat je maar wilt, alles is mogelijk. :)




Ik ben echt fan van deze schattige glaasjes met drinken. Ze zijn redelijk simpel misschien, maar de kleuren steken zo mooi af tegen het zwart. <3

zondag 24 april 2011

Wat heb jij gedaan vandaag?

Wat ik ook altijd leuk vind is reacties doorlezen van andere mensen. (Stille hint. :P)
Wat heb jij/heeft u gedaan op deze eerste paasdag? Uitgebreidt ontbeten? Of juist geluncht? Of gebruncht, want dat kan ook nog altijd. :D Buiten gewandeld? Gerelaxt? (#)
Wat is het mooiste moment van vandaag, wat is het leukste wat je gedaan hebt vandaag? Wat het bijzonderste? Of zijn deze drie hetzelfde moment?
Kortom, hoe was 1e paasdag?


aantal keer dat ik HAHA wilde zeggen: 5 (A) (oh nee, nu zijn het er al 6...)

Liefde voor plaatjes

Ik heb echt een voorliefde voor mooie plaatjes en af en toe ga ik er dus eens wat delen. Ik krijg ze van vriendinnen en vind ze op internet. ;)

xxx






Nailart I love you



Ik lak de laatste tijd mijn nagels vaak met een printje, een frusteltje of iets aparts. Het is leuk om je nagels 'anders' te maken dan de nagels van andere mensen. Nailart noemen we dat, haha.
Het moeilijkst vind ik nog wel met je linkerhand op rechts werken, als rechtshandige tiener. :P Nu zeggen ze dat oefening kunst baart, maar dan zou ik het over een half jaar ofzo eens moeten vergelijken. :) Rechte streepjes zijn makkelijk op je linkerhand (met rec
hts gemaakt dus) maar omgekeerd is toch echt een stuk lastiger. Een enkele keer maak ik een filmpje hoe ik iets gemaakt heb en nog veel uitzondelijker publiceer ik dat op youtube. (Maar wellicht zie je het nog een keer...)

Een paar voorbeeldjes...
witte nagels zijn de perfecte basis voor een hele hoop nailart dingen, maar ook als je je nagels in één enkele kleur wilt lakken is wit handig. (Je hebt ook witte basecoats...)
een beetje vage foto, maar zoals je misschien met een beetje moeite kan zien, zijn dit witte wolkjes met kleine regenboogjes, naar het idee van Cutepolish (dat is een youtubeaccount) en ideaal voor als je korte nagels hebt, maar met lange nagels ook zeker niet lelijk. :)Afbeelding toevoegen
mm beetje rare uitlijning van deze foto. Uitlijning haha :P Maar dit zijn leuke ruitjes, je kan ze invullen met rood en geel en dan krijg je Mondriaan-lookalike nagels, maar zo wit met zwart zijn ze ook leuk. Ideaal is om een striper of nailart pen te gebruiken op een witte basisondergrond, met tape en plakband is een stuk lastiger (maar aan de andere kant plakte Mondriaan ook alles af, dus als je echt lang bezig wilt zijn en Mondriaan na wilt doen... plakband/tape kan altijd. =pAfbeelding toevoegen)

Oh de volgende en voor deze keer de laatste zijn ook keischattig. <3 Schattige pandaatjes voor op je nagels. (Voorkeur voor lange nagels, dat werkt veel makkelijker, maarja ik had mijn nagels nét geknipt en ik moet en zou toch echt pandanagels...) ook nu weer naar het design van Cutepolish (heel vaak haha) en ik moet ook meteen maar leren om scherpere foto's te maken... en ik moet afleren om heel vaak haha in een blog te typen. (A) (Oke, eigenlijk wilde ik aan het eind van die zin ook wéér HAHA typen *nudoeikhetweer* maarja, dat staat zo raar...)*ikwildehetweer*

Hoe dan ook, ik hoop dat je deze creaties leuk vind en zelf ook weer aan de slag gaat met nagelspimpen. :D
xxx

zaterdag 23 april 2011

Miljoenen geheimen/Mimi Naona

Waaa :D Mijn allereerste blog op blogspot.com. :D
Ik ga zo even uitleggen waarom het MimiNaona heet,
wat ik van plan ben te gaan posten en meteen maar een allereerste update :D
Voordat ik hier begon had ik een website, maar die houd op met bestaan omdat ik vanaf ong. juni geen berichten meer zou kunnen plaatsen en die in Oktober 2011 verwijderd wordt. Een deel van mijn eerste posten zullen dan ook bestaan uit materiaal wat daar al stond(!)

Mimi Naona is Swahili (google translate haha, voor wie het niet gelooft. :P) het betekend letterlijk, IK ZIE. (De hoofdletters geven eigenlijk vooral aan dat er een nieuw woord begint en het staat zo leuk. haha) Want ik zie de wereld door mijn ogen, ik beleef dingen nét weer even anders dan jij of wie dan ook. Iedereen is verschillend en iedereen ervaart dingen daarom ook op zijn eigen manier. Ik zie jou, jij ziet mij. Zien/kijken is één van de zintuigen die een mens heeft. Met mijn ogen zie ik een hele boel verschillende unieke, bijzondere mensen om me heen.
Houd je ogen dicht en laat de wereld miljoenen geheimen voor je hebben. <3

Ik post eigenlijk vanalles. Nailart creaties, nieuwe dingetjes die ik gekocht heb, belevenissen, verhaalcreaties, tekeningen, ideeën voor verhalen, taallesjes, (on)interessante weetjes, vragen, antwoorden, opmerkingen, meningen, liedjes, leuke sites, vanalles dus. <3

Deze nieuwspost hieronder stond op mijn website. Mijn oudewebsite volgers zullen het waarschijnlijk wel herkennen...

Het is het jaar 2050 en er zijn vele dingen veranderd om je heen... 

Stel je eens voor dat we in het jaar 2050 leefden. We zagen er allemaal uit als de robot op het plaatje maar dan allemaal anders. Anders en toch hetzelfde. Je had een chip in je pols zitten en daarin zaten allemaal electronische dingetjes waaronder je pinpas. Je mobiel was ingebouwd in je rechterhand en losgeld bestaat niet meer. China is de wereldmacht geworden en besluit lekker nieuwe munten te gaan slaan. Een maand later bezit ook jij er een paar en op de rand van de munt zie je staan 'made in China.'  het doet je denken aan een kleine 50 jaar geleden toen je je nog jong, fris en fruitig voelde en alles nog zo veel beter was. 'Made in China' nog op je mp3, ipod en netbookje stond en op speelgoed en televisie's. Het lijkt wel alsof 'Made in China'  op elk levende wezen wat nog op aarde rond doolt staat gedrukt en soms kijk je bezorgd op je bovenarm of het er al staat. Gelukkig, nóg niet. Je herinnert je nog de zwitserse frank van je broertje waar CH op staat. Zwitserland. Confederatio Helvetica, de latijnse naam, iets wat je je broertje toen uitlegde.  Als je dan thuis komt en je ligt op bed zie je op de vensterbank een muntje liggen. Je loopt er naar toe en tot je verbazing lijkt hij wel heel erg op de CH-munt van je broertje, tot je de zijkant leest.'Made in China.'  op hetzelfde moment zit een stel Amerikanen voor de televisie zich te ergeren aan 'made in china' en net van plan een kopje thee, ookchinees, te gaan drinken beginnen ze een opstand. Terug naar de oertijd. Nee dan vroeger, toen je nog je lievelingssmaak thee kon hebben. In het goeie ouwe 2011, waar men zich druk maakte om inflatie van muntsoorten en crisis op huizenmarkten. Waar 'made in China' nog niet op álles stond er er ook nog dingen kwamen uit Italië of Griekenland. Het 2011 van twitter, blogspot, facebook en de hele multimedia die deel uitmaakte van het leven, maar nu in 2050 niet meer bestaan, als 'ouderwets' bestempeld en voor iets veel beters vervangen.
Toch is 2050 ook het jaar van de vooruitgang. Milieuproblemen worden éindelijk opgelost, kleinzonen van de 2011-kamerleden zetelen nu op de voorheen blauwe stoelen, verantwoordelijkheid is hét kernwoord voor 2050.  Verantwoordelijkheid, staat het al in jouw vocabulaire?