Review Essence Greenday- metallic Oogpotlood

Ik kreeg vorige week een verzoek van iemand via mijn mail (miminaona@gmail.com voor de liefhebbers :P)  of ik een keer weer een review wilde schrijven van een make-up artikel. Nu blink ik niet bepaald uit in het schrijven van reviews al zeg ik het zelf, maar toch, voor de verandering is het best leuk. :)
Vervolgens koos ik voor een van mijn nieuwste artikelen, mijn oogpotlood. :)

 Als je het mag geloven moet hij een mooie groen metallicglans geven dus ik was eigenlijk wel benieuwd.  Toen ik hem op deed vond ik het werkelijk wel een mooie kleur, maar oei wat is de mooie groene kleur er snel af zeg! (Je ziet hem overigens nog het langst als je er een kleur als roze bij draagt wat dat is lekker contrasterend.) Maar echt metallic vind ik hem niet.  De punt vind ik eigenlijk nét iets te zacht maar het kan er wel mee door. Hierdoor is het wel lastiger om een vloeiend dun lijntje te maken en krijg je sneller een soort oogschaduweffect. Mijn ogen worden er nu niet bepaald sprekender door en hij accentueerd ze ook helemaal niet en dus heb ik de lijn iets dikker gemaakt en er vervolgens een zwarte eyeliner over heen. Nu komt de kleur echt veel mooier uit. Alleen jammer dus dat hij niet zo lang blijft zitten. Absoluut niet geschikt voor een hele dag door zeg maar, maar een avondje moet hij wel vol houden denk ik zo.  (Check hieronder het resultaat van het oogpotlood. En let niet op mijn wenkbrauwen bij de bovenste foto. XD)

Zoals je ziet, nauwelijks zichtbaar, terwijl ik echt een paar lagen had op gedaan om hem wat sprekender groen te krijgen. (Bij de onderste foto zit de zwarte eyeliner er al wel op zoals je kunt zien.)

Kortom: Als je het leuk vind om je make-up tien keer per dag opnieuw te moeten doen is dit wel een aanrader, maar als je echt een longstay-oogpotlood zoekt vrees ik dat je toch echt verder moet zoeken. En bovendien, erg metallic was 'ie toch al niet. Toch blij dat 'ie van een 'low-budget' merk is. Dat maakt hem wel leuker. (a)

Foto-update :D

Hoera hoera,
Vandaag een paar foto's :) van o.a. mijn nieuwe schoenen, mijn allernieuwste nagellakdesign... en even een fotootje gemaakt van mijn nieuwe parfumflesje (die kreeg ik voor mijn verjaardag)

TADAA :D Zijn ze niet mooi zwart? Met schattig nepbond aan de binnenkant, lekker warm! <3

 Amusante lichtval?

I'm a star - catrice 

zo, mijn nieuwe nageldesign voor de komende paar dagen :P Gemaakt met I'm A star en de wit&zwarte nailartpen van Essence. Deze nailartpennen doen het de 1e paar keer dat je ze gebruikt en daarna niet meer, dat is wel jammer, want ze werken erg fijn. :) Veel preciezer dan met een dun kwastje. :)

 Van links naar rechts:Catrice-goldfinger, I[m a star, After Eight, Iron Mermaiden, Essence-Circusconfetti, Catrice-Snow Motion, Mouling Rouge Light, Easy Peasy Lemon Squeezy, From Dusk to Dawn, Caught on The Red Carpet , Forget-me-not, I scream pech!

I scream pech, forgetmenot, caught on the red carpet, geweldige kleurtjes, goed dekkend, lieflijk

bijzonder kleuren, de glitters zijn amazing op zwart :)

MoulingRougeLight is zo'n mooie kleur op je nagels! 

After Eight is vooral mooi met een witte cracklingpolish, I'm a star dekt niet in 1 laagje maar met 2 laagjes heeel mooi.

 Ruikt heerlijk :) En wat een leuk flesje (A) Heet niet voor niks 'Flower-Party'

3 losse ringen (die ik er niet scherp op kreeg) ze zijn zoooo mooi in het echt. (A)

Update ;)

Hallo hallo :D

Na (alweer, hoe slecht!) weer enige tijd niks van mij gehoord te hebben toch maar weer even een berichtje. Binnen een paar dagen hoop ik een foto-update online gezet te hebben zodat je lekker naar mijn nagellak kan kijken, mijn nieuwe schoenen etc.
Het is erg druk op school, we moeten ontzettend veel doen en dus houd ik niet zo veel tijd (en energie) over om even een blog te typen.

Verder heb ik nog iets super leuks voor jullie gevonden, een nailartpen. Dit product is al een flinke poos op de markt en nadat mijn 1e stuk ging heb ik nooit een nieuwe gekocht. Tot nu dan. Ze zijn eigenlijk erg fijn en mijn vingernagels zitten nu al onder de tekeningetjes. (Sowieso erg fijn want je kan er aardig precies op tekenen, dus voor de creatievelingen, misschien een leuk idee? Maak een zelfportret op je nagels, whaha.) De witte dekt niet geweldig en is een beetje zilverachtig, maar de zwarte. *wow* #smelt
Wat vooral er leuk uit ziet op je nagels zijn gewoon de bloemetjes, frutseltjes die je normaal in je schrift tekent, of simpele patroontjes, die zijn ook geweldig. (Of een door jou ontworpen kledingstuk?)
Enige nadeel is dat ze niet watervast zijn, maar als je het gewoon even 2 minuutjes laat drogen en er een topcoat overheen smeert is dat probleem opgelost. Super chill toch? Toch nog even opzoek naar inspiratie? Laat je inspireren door mijn nagels.

Van links naar rechts

1. Poppetje

2. Ruitjespatroon

3. tekst

4. ingewikkeld bloemetje

5. kleding

6. shaduwletters

7. smiley & zwarte frenchnailart

8. fruit (hier appel)

9. klokje

10. simpel bloemetje

11. vogeltjes

In elk geval succes! 

En tot mijn volgende blog:)

Het ex-lid. (Deel 1: de vragen)

Ik vroeg me af hoe het mogelijk was dat ik al die tijd niks gezien had, niks doorgehad had en waarom het mogelijk was, waarom kon het in vredesnaam?
Ik heb nooit de drang gehad om beroemd te worden, bekend te zijn, mezelf vooraan te stellen maar op een of andere manier gebeurde het altijd. Sommigen noemden het natuurlijk charisma, anderen noemden het toch eerzucht. En er waren nog twee andere groepen, ze streden altijd tegen elkaar en vroeger behoorde ik bij één van de twee, maar ik ben er nog steeds niet achter bij welke van de twee dat was.
Het is niet zo dat deze twee groepen op elkaar lijken, nee in tegendeel zelfs, het zouden eerder elkaars tegenpolen zijn dan dat zij op elkaar leken.
Al lange tijd had ik het vermoeden dat beide groepen gestuurd werden door een hoger bestuur, wat natuurlijk ontkent werd door alle leden van de groep, omdat de ene helft het niet wist en de andere helft het niet mócht zeggen. Lange tijd heb ook ik voor me gehouden en misschien had ik dat ook moeten doen. Maar ach, achteraf bedenk je je altijd dingen die je beter anders had kunnen doen. En nog weer later zie je de invloeden van je daad weer beter en zie je misschien wel in dat het toen niet handig was maar uiteindelijk de juiste beslissing. Net alsof vroeger altijd alles beter was, in de toekomst alles beter wordt en het nu altijd maar vervelend is, want ja, daar komt het toch op neer?

Waar ik achter probeerde komen was wie dan die twee groepen bestuurde, wat was dat voor iemand, met wat voor ideeën was hij zijn zaken aan het uitoefenen en waarom, vooral waarom die twee groepen van uit één centraal punt bestuurd werden. Wat had het voor zin?
Want daarbij maakte ik mezelf wijs dat we werden gebruikt voor een of ander onbekend maar heel belangrijk militair doeleind. of misschien werden we wel gebruikt als dekmantel voor een criminele bende waarvan de leden zich verdeeld hadden tussen de twee groepen, zich opgewerkt hadden en nu als vooraanstaande leden zogenaamd leiding gaven maar intussen met deze ene contactpersoon overlegden en ons stuurden naar het voor ons nog onbekende doel.
Al deze vragen brachten me in de problemen, pas nadat ik ze gesteld had uiteraard, dit bevestigde mijn vermoeden dat het ging om een geheime organisatie áchter de twee groepen. En omdat er één organisatie was, vraag ik me dus af van welke van de twee groepen ik nu lid was, want misschien was de een wel een uitvoerende macht en de ander rechterlijk of wetgevend. Misschien waren we wel één van de 3 groepen van het zogenaamde 'Trias Politica' en was die bovenstaande macht helemaal niet bovenstaand maar een kleine verzameling mensen die één van die drie groepen was. Misschien waren we wel deel van een nog onbekende dictatuur.
In een vloeiende beweging draaide ik me om, omdat ik dacht iets gehoord te hebben, maar uit het raam zag ik alleen die ene boom die er altijd al stond.

Daar zijn we weer :D

Je hebt gelijk, als je je meteen afvraagt, hè, we? Ik ben nog steeds in mijn eentje, maar ik vond we toch veel leuker klinken in deze zin.

Zeg maar eens hardop:

Daar ben ik weer.

en daarna

Daar zijn we weer.

Dan klinkt die laatste toch zo veel beter?

Misschien heb je mijn berichten wel een beetje gemist en zag je uit naar mijn actieve terugkomst na de vakantie.

Ik heb expres nog even gewacht met het plaatsen van blogs zodat ik eerst even in het schoolritme kon draaien.

Waar kun je de komende tijd op rekenen?

-Nieuwe nagellakdesigns&aankoopjes die natuurlijk even geshowt moeten.

- Nieuwe (vervolg) verhalen

- 'n Persoonlijke & minder persoonlijke update

- Blik op wetenschappelijk onderzoek

en natuurlijk nog wel meer. (Maar dat houd ik nog eventjes geheim.)

Voor de vaste followers:

WELKOM TERUG :)

Voor meer informatie, vragen, opmerkingen, of andere dingen (ideeën, leuke linkjes die in de picture moeten etc...) ze zijn hardstikke welkom & gegarandeerd antwoord,

je kunt even een mailtje sturen naar Miminaona@gmail.com ;)

Of hieronder (of het desbetreffende blogbericht) een reactie achterlaten.

liefs

De dans van het zwanenmeer.

Paniek, dat was denk ik het juiste woord wat het meest in de buurt kwam bij wat ik voelde, toen ik daar liep, alleen, dromend.

Ik had voormezelf een soort zoektocht opgezet, naar iets dat voor mij veel waarde had en wat ik ooit verloren had.

Nadat ik over een paar boomwortels was gestruikeld liep ik voorzichtiger, maar het vocht van de grond was in mijn kleren getrokken en ik voelde me koud, vies en nat. Ik streek een pluk haar uit mijn gezicht en liep verder, voorzover mijn strompelende pas lopen genoemd kon worden. Ik was de zwarte zwanen allang voorbij en had geen idee waar ik nu was, maar het voelde niet verdwaald aan. Voor mij lagen de eeuwen oude moerassen, met hun wellicht giftige, stinkende maar vooral dampende gassen. Achter mij lag dat, wat men de 'bewoonde wereld.' zou noemen. Omdat het bewoond met mensen was. In feite was dat moeras ook een bewoonde wereld. Bewoont met schimmels, bacteriën, plantachtigen en dierachtige organismen. Een mug leeft toch ook? Die 'woont' ook echt nog wel ergens.

De paden in het moeras kende ik niet, ergens hoopte ik op een kluizenaar die in het moeras woonde en die me zou helpen, hoewel dat al te mooi in de oren klonk. Ik haalde een paar takken van de zoveelste treurwilg aan de kant zodat ik er langs kon en sopte verder, me niet beseffend dat ik achtervolgt werd. In mijn hoofd was complete chaos en ik verzette mijzelf ook niet eens meer toen ik werd weggezogen, het voelde zo natuurlijk, maar anderzijds ook als een niet werkelijkheid, een andere demensie, alsof ik thuis op de bank zat en dit helemaal niet gebeurde daar.

En ik kwam in een soort luchtbel terecht. Het was er klam, kil, betoverend stil en als je hier zou wonen zou je wellicht een melancholisch leven leiden.

Ik liep door en door en door, het voelde als een soort test, een oefening, terwijl ik me klaar maakte voor een balletvoorstelling, eentje die ik niet zou overleven, maar wel een waarin ik zou weten wie ik was en wat ik zocht, want ik zou het gevonden hebben en mijn vijand recht in de ogen aangekeken hebben en gevochten hebben tot het bittere einde.

De moerasdampen maakten plaats voor een plateau waarop gedanst zou worden, water aan alle kanten en treugwilgen eromheen, ik zag dat ik gekleed was in een zwarte jurk, mijn spitzen besmeurd en ik danse alsof mijn leven er vanaf hing, want dat deed het.

Music on Holiday

Ik weet niet precies waarom, maar ik blijf toch een beetje haken met mijn post bij de lieve, zachte muziek. Ook Taylor Swift valt onder de categorie 'lief' en terwijl ik youtube een beetje afzocht besloot ik voor dit nummer te gaan, 'You belong with me.'

De videoclip van dit nummer is best leuk, al zeg ik het zelf, de papiertjesboodschappen die ze maken voor elkaar, nerd vs cheerleader, hoewel Taylor ze beiden speelt. We zien de leuke dingen die je met Taylors haar kan doen (elk meisje wil Taylors haar) en de schattigheid van die leuke jongen.

Het liedje zelf gaat eigenlijk vooral over Taylor dus die die jongen leuk vind, maar hij ziet haar niet echt staan en gaat met het meisje op de 'highheels' mee, de cheercaptain. En aan het eind gaat 'ie toch naar Taylor en happy ending. Want Taylor en die jongen passen veel beter bij elkaar.

Ik vind het liedje vooral leuk vanwege de leuke clip, ik heb de hele cd waar dit nummer op staat, 'Fearless' (Fearless, fifteen, lovestory, you belong with me, whitehorse, breathe, teardrops on my guitar etc.) En het is zo'n lekker zoet muziekje.

Voor alle meezingers onder ons (A)

You're on the phone with your girlfriend
shes upset.
Shes going off about something that you said
'Cuz she doesn't, get your humor like I do...
I'm in the room
It's a typical Tuesday night
I'm listening to the kind of music she doesn't like
and she'll never know your story like i do

But she wears short skirts
I wear T-shirts
She's cheer captain
And I'm on the bleachers
Dreaming about the day when you wake up
And find what you're looking for has been here the whole time

If you could see that I'm the one who understands you
been here all along so why can't you see, you
You belong with me
You belong with me

Walkin' the streets with you and your worn-out jeans
I can't help thinking this is how it ought to be
Laughing on a park bench, thinking to myself
Hey isn't this easy

And you've got a smile that could light up this whole town
I haven't seen it in a while since she brought you down
You say you're fine
I know you better then that
Hey whatcha doing with a girl like that

She wears high heels
I wear sneakers
Shes cheer captain and
I'm on the bleachers
Dreaming about the day when you wake up and find
That what you're looking for has been here the whole time

If you could see that I'm the one who understands you
Been here all along so why can't you see
You belong with me
Standing by and waiting at your back door
all this time how could you not know
Baby....
You belong with me
You belong with me

Oh
I remember you drivin' to my house in the middle of the night
I'm the one who makes you laugh
When you know you're about to cry
And i know your favorite songs
And you tell me about your dreams
Think I know where you belong
Think I know it's with me...

Can't you see that I'm the one who understands you
Been here all along
So why can't you see
You belong with me
Standing by and waiting at your back door
All this time
How could you not know
Baby you belong with me
You belong with me
You belong with me

Have you ever thought just maybe
you belong with me
You belong with me...

Vakantie

Lieve blogfollowers,

de komende paar weken ben ik er niet en kan ik helaas niet zo veel posten.

Ik heb wel allemaal verhalen, half afgewerkt waaraan ik dus lekker kan werken in de vakantie en zodra ik terug ben zijn er dus weer allemaal leuke blogs :D.

En misschien maak ik morgen nog wat blogs voor jullie... Helaas komt er waarschijnlijk geen vervolg meer aan mijn life-battery serie... als ik hem voor mijn profielwerkstuk ga gebruiken (ik schrijf daarvoor een boek...) mag ik komende versies ( en de delen 4 en 5 die ik al geschreven heb) niet online plaatsen... :( opzoek naar een nieuw idee dan maar om te delen met jullie. :)

Als je nog muziek hebt die je wilt delen, nog iets te zeggen hebt of een tip hebt, je kunt me altijd mailen op miminaona@gmail.com of hier een berichtje plaatsen natuurlijk. ;)

Fijne vakantie en tot gauw!

xxx Ella

Dream Sweet @ muziek door de week

Ik houd echt van dit liedje. Het is zó ontzettend lief! Jacqueline heeft het geschreven voor haar zoontje. Het komt van haar nieuwste album (intussen ook al weer uit 2010...) Good Life. (Een heel leuk album trouwens.)

Sinds ik het liedje ken luister ik het echt minstens 3x per dag (De rest van haar album trouwens ook wel, maar dit liedje veel vaker haha.)
Voor de mensen die wél legaal muziek willen luisteren maar niet downloaden, je kunt hem ook vinden op spotify #yes maar ook gewoon op youtube. (Altijd natuurlijk. :P)

En voor onze meezingers:

Goodnight sleep tight
Pretty darling close your eyes
We'll make the moon rise
Especially for you tonight
Good goodnight

Goodnight sleep tight
A little toadstool lights your room
Baby don't cry
We'll be watching over you
Good goodnight

Baby close your eyes
The sun will be here when you rise
Dream sweet dreams
Lovely Honey B
The prettiest I've ever seen
Dream sweet dreams

Goodnight sleep tight
Pretty darling close your eyes
We'll make the moon rise
Espacially for you tonight
Good goodnight

Sleep tight everyone <3

Tekst

Lucht, wolken, wind, beweging, blauw, wit, ballet, regen, ritme, zon, eerste sneeuw, echo

Feeën, prinsesjes, dal, bergen, sound of music, mary poppins, lolly's, suikerspin

Ik zal nooit je hart breken of ik zóu nooit je hart breken? Discussies over wat de beste samenstelling is voor een zin, woord, alinea of wát dan ook.

Mijn gedachten dwalen rond, opzoek naar iets te typen. Ik heb een sfeersamenstelling gemaakt, maar het is niet wat ik dacht dat het zou worden. Wat je er niet met woorden uitkrijgt, krijg je eruit met muziek, dans of beeldende kunst.

Die sfeersamenstelling, of beter gezegt, een willekeurige sfeerbeschrijving ontstaat meestal 's avonds in mijn hoofd en die probeer ik dan vast te houden.

Wat heel tegenstrijdig werkt, maar misschien juist ook wel inspirerend, is een omschrijving laten komen en een tegenovergesteld muziekje opzetten terwijl je de omschrijving tot een creatie probeert over te laten komen. En nét als je denkt dat het je lukt switch je naar een muziekstuk wat wél in je beschrijving past. Muziek beïnvloed je schrijfwerk nogal eens, net zoals je eigen humeur. Dat heeft natuurlijk te maken met het feit wat jóuw uitlaatklep is, maar ik vind het heel leuk om te zien, als je later terug kijkt naar iets.

De beste verhaallijnen ontstaan trouwens als je er níet mee bezig bent. Als je gewoon gaat zitten en spontaan begint te schrijven, als je in bed ligt en bijna in slaap valt, als je net druk aantekeningen aan het maken bent van iets heel belangrijks (en je vervolgens snel aan de onderkant van het papier een krabbeltje maakt,) en wanneer je buiten loopt, om je gedachten leeg te gooien.

Hoewel ik denk dat inspiratievolle momenten natuurlijk verschillen per persoon, die van 's avonds in bed heeft denk ik bijna iedereen wel. In bed, als je even je gedachten op een rijtje zet, borrelt er van alles op.

Misschien moet je het gewoon niet al te veel willen, maar gewoon doen, niet denken, gewoon de tekst laten komen, dan krijg je pas resultaat.

Music Weekend onder je paraplu :D

Het weer afgelopen week was nogal wisselend. Maandag was het heerlijk zonnig weer, dinsdag was het net zulk weer, maar dan net wat warmer (omdat ik niet in het water lag? haha) en toen sloeg het weer weer om. Helaas pindakaas, maar het deed me wel denken aan dit liedje.
Dit is zo'n nummer wat je écht moet kennen, Umbrella van Rihanna ken je vast wel, maar daar is de lol toch wel vanaf op een gegeven moment, dan is deze cover toch zo veel leuker! Hij is veel vlotter en gezelliger en daarom hardstikke leuk voor dit weekend!
Helaas hoor je nu al niet meer zo veel van The Baseballs, want zij hebben dit nummer gecoverd, maar wellicht komt dat nog.
Daar komt nog bij, deze variant is een heerlijk vrolijk zomernummer wat alle kanten uit swingt!
Enjoy!

Juli :D

En dan is het alweer juli, de tijd vliegt zeg! (Oh trouwens, voor de mensen die vonden dat ik een verhaal ging posten omdat ik dat gezegd had, die komt ook nog vandaag, maar ik heb hem geschreven dus ik moet hem eerst even uit mijn geschiedenisschrift vissen. ;) )
Anyways, juli betekend vakantie/bijna vakantie!
Maandag nog even een herkansing maken die er niet zo veel toe doet omdat ik toch wel over ga, (A) en dan dinsdag nog even een blokuurtje naar school komen voor pws omdat dat een verplicht lesuur is, waar je niets doet. -_-
En dan heb ik vakantie! (Ow, eigenlijk nog niet want je moet nog 2 weken beschikbaar zijn voor school en rond de 14e/15e een keer boeken inleveren.)
Iemand al vakantieplannen?
Volgendjaar zit ik in de eindexamenklas, hoe spannend is dat? Dat wordt ook iets van hard werken, nog harder werken en dan slagen. (A) Hopelijk dan, maar als ik mijn best doe moet het vast wel lukken. :)
En behalve dat het nu juli is, is het nu ookal weer weekend :D (Musicweekend!) Iemand nog een suggestie? :P
Juli doet me eigenlijk helemaal niet denken aan Julius Caesar, hoewel de maand naar hem vernoemd is (zou hij dat zelf bedacht hebben?) omdat ik me bij Julius een wat chagrijnige man voorstel, en dat vind ik niet passen bij juli. Waarom vernoemt ie zichzelf niet naar Januari ofzo? :)

Intussen ben ik wat playlisten aan het maken op spotify. (A) Maar het worden er steeds meer omdat ik ze per album wat ik in zijn totaal wil luisteren maak. (Geloof me, dat zijn er heel wat.) En ik deel ze nu ook met Oeinoel en zij die van haar met mij, dat is echt grappig, vind ik dan, want dan zie je ook een beetje wat voor playlists de ander heeft en wat die dan waarschijnlijk veel luisterd. Het nadeel van Spotify is dan toch wel dat je maar 20 uur gratis mag luisteren. Dat is ongeveer 3 kwartier per dag denk ik... :( Dan toch maar weer de radio aan?

xxx Fijn weekend!

Watersport.

Dat ik niet gemaakt ben voor het waterskiën bewees ik vandaag dan wel weer. We hadden met gym watersportblok, (Je gaat dan een hele middag, van half 1 tot kwart over 5 sporten) en het was like meer dan 30 graden Celsius buiten, dus opzichzelf al beter dan dat koude kille weer. (Nu was het water lekker haha <3)

Het ging ongeveer als volgt. Je stapt in je waterski's, loopt zijwaarts net zolang tot je aan de beurt bent, krijgt instructies... 'Uhm.. ik durf niet.' je holt even uit je waterski's naar 't toilet en komt weer terug, om het vervolgens toch maar wel te doen, want angsten zijn er om te overwinnen, of niet? Nouja, je laat bijna gelijk weer los omdat t veel te hard trekt (wat is daar nu leuk aan? Je gaat hooguit over de kop, je komt niet ver én ligt in de weg voor anderen dus je kan niet eens lekker blijven dobberen...) nou dus jij uit het water zwemmen, nog een keer terug in de rij, ski's weer aan, want die gaan makkelijk uit, en nog een keer. Hoera, je komt een meter verder. (Dit herhaalt zich zo een paar keer.) De allerlaatste keer krijg je nog een complete analyse en probeer je het nog een keer en hóera, je komt een meter of 10. (Oh en als je vervolgens dat lekkerzittende pak uit trekt -watnietgaat- zegt die instructeur dat het goed ging. Geloof tie het zelf? Hij bedoelt het vastaardig omdat ie nog nooit iemand gezien had die het zo slecht deed en het toch bleef proberen...

Volgende onderdeel: vlotten bouwen.. Ik moet zeggen dat mijn knoop het het mooiste uit zag. (Maar hij ging ook los...) en veel meer dan balkjes aan elkaar maken heb ik niet gedaan. Eenmaal op het vlot in het water gingen de eerste 100 meter nog wel aardig. (Nee dan onze tegenpartij, dat vlot viel al uit elkaar toen ze hem optilden om naar het water te dragen...) maar toen begaf ook mijn knoop het en zakte de boel half in. Nu zwemt het heerlijk in een reddingspak #kuch, maar het water was wel lekker. #teentjesbovenwateropjerug (A) Vervolgens toch maar op de rand gaan zitten van het overige bouwsel en vervolgens wat luchttonnen gaan redden die verderop drijven. (A) en dan opruimen. Opruimen betekent met twee anderen praten en uiteindelijk wat kleine dingetjes een meter verschuiven zodat het netjes staat.

En als laatste, kanoën. Eindelijk iets dat ik wel dacht te kunnen. Niet dus, leek mij, wanneer ik bij het in water gezakt laten worden al bijna omgeslagen. (Dat begint al goed.) oh en er dan achter komen dat je vooruit moest gaan. (Weet ik veel... :P) maar vanaf toen ging het wel aardig. Ik behoorde steeds tot de voorste 3 die gingen en wat ook leuk was was het varen onder De Kunstlinie door. (Ongeveer 30 á 50 cm tussen het wateroppervlak waar je alleen door past als je op je rug ligt. (Of op je buik maar dan kan je niet zien of er spinnenwebben in je haar komen haha.) en daarna gingen we naar de fonteinen roeien en daar onderdoor, dat was zo vetjes! Het was heerlijk verkoelend. Oh en ik bleek heel goed te varen ofzo want er waren steeds mensen die vroegen of ik het vaak deed omdat ik het goed deed, maar ik heb 't maar 1x eerder gedaan en dat was in een 2 persoons kano en niet in een 1persoon kajak? Maar weet ik veel, kanoën gaat gewoon lekker? (Alleen moet je in zo'n 1 persoons ding nogal vaag zitten, met je benen in een soort ruit, dus dat voel je morgen nog wel denk ik, evenals je buikspieren die je gebruikt haha, mijn beenspieren van het waterskiën en mijn armspieren van het zwemmen.) Het water was ook gewoon lekker, helemaal niet koud, dus dat was echt fantastisch, niet? En ik was als eerste terug (A). #YeahIwon (A) opzichzelf mogen ze wel elke week een blok kanoën invoeren ipv gym of zo. (Hoewel Hockey-blok ook wel leuk was... want dat kon ik tenminste xD.) Want dit is veel leuker? Het is niet zo moeilijk en het gaat lekker.

Morgen wordt het like 35 graden :O En wie zit er van half 9 tot 5 op school? A Oui, Moi. Waarom geven ze ons niet gewoon les van 6 tot 12 of van 4 tot 8? Aangepast zomer-rooster wat geld zodra de voorspellingen 25 graden of hoger zijn. Dat werkt toch veel beter? Nou ja, dan moet ik mijn siësta maar houden tijdens Duits en kunst. :P

Ik bedoel, trakteer ons dan mínstens op een ijsje ofzo, weet ik veel? Dóe iets. haha. Of zorg dat er in elk lokaal een goede airco is, want die is er alleen in de computerlokalen. -_-

Over ijs gesproken, de ijscoman heeft een leuk nieuw deuntje! Hij speelt nu Mister Sandman. Dat klinkt veel gezelliger dan de vorige, hoewel ik nu al niet meer weet hoe die ging, die was gewoon vervelend. (A)

Anyways, tot mijn volgende blog en ik vermoed dat dat een verhaalblog zal zijn. (A)

xxx-jes

Water.

Soms ben je in je hoofd dingen aan het vervangen of omwisselen voor andere dingen. Íedereen weet dat je niet zonder water kan. Maar stel nu dat iedereen best zonder water kon, maar niet zonder, noem eens wat geks, chocoladehagelslag. Je dag zou er dan als volgt uit zien:

'Goedemorgen!' gaap je, terwijl je je je bed uitstapt, je aankleed en wast, ( je make-up doet,) en naar beneden huppelt. Je voelt je wat dorstig en vult een groot glas vol met hagelslag die je in een sneltreinvaart opdrinkt. 'Dat voelt beter.' zeg je, terwijl je je brood met water smeert, je lievelingsbroodbeleg, voor mee naar school. Vervolgens eet je nog een bakkie yoghurt, poetst je tanden en holt daarna naar school, je werk o.i.d.
Tijdens je koffie-pauze hol je naar de kantine, je bent je hagelslag vergeten, je haalt een kom ijskoude hagelslag met ijsklontjes, zoals je altijd deed als je je hagelslag vergeten was.
Als je aan het eind van de dag weer terug in bed ligt constateer je dat je te weinig hagelsslag gehad hebt vandaag, je moet er écht beter op letten neem je jezelf voor.

Kun je het je voorstellen? Het lijkt me zó raar om hagelsslag te moeten eten elke dag, of als je voor 80% uit hagelsslag zou bestaan, zou niet veel soeps zijn dan denk ik zo. Daarom bestaan we natuurlijk ook uit water, dat is véél handiger... hoewel de gedachte aan een in de bergen ontspringend chocoladehagelslagbeekje ook niet verkeerd is, maar tegen de tijd dat we zo ver zijn...

Musicweekend: FALLING IN LOVE

Een paar jaar geleden kwam ik dit liedje al tegen, het blijft een leuk liedje vind ik.

Het is eens wat anders dan mijn slaapliedjes waarmee ik jullie kwel (hoewel ik jullie sowieso al kwel met mijn musicweekendblogs.... is het niet?:P)

Mocht je mee willen zingen;

Chorus:
The people around didn't notice, no notice
Of the girl who was falling in love
The girl, well, she tried to stay focused, oh focus
but the girl she was falling in love

Oh she felt like she was flying
But she saw the naivety...

She fell in love, in a hopeless love
The girl who would never be caught - Fell in love!
The girl without faith in what love was, was the girl who was falling in love

Verse 1:
She was walking down the river
And the water showed future's figures
But as stones will be crushed, by water and time
So her dreams will be past, a victemless crime
They will fade away

Chorus:
The people around didn't notice, no notice
Of the girl who was falling in love
The girl, well, she tried to stay focused, oh focus
but the girl she was falling in love

Oh she felt like she was flying
But she saw the naivety...

She fell in love, in a hopeless love
The girl who would never be caught - Fell in love!
The girl without faith in what love was, was the girl who was falling in love

Verse 2:
The unhazerdousness of distance
Then lost al the grip of resistance
She startled to the side, afraid of the feelings
she was trying to hide, the pain was revealing
It burned in her chest


Chorus:
The people around didn't notice, no notice
Of the girl who was falling in love
The girl, well, she tried to stay focused, oh focus
but the girl she was falling in love

Oh she felt like she was flying
But she saw the naivety...

She fell in love, in a hopeless love
The girl who would never be caught - Fell in love!
The girl without faith in what love was, was the girl who was falling in love

Bridge:
His eyes appeared in front of her - Lock in
A touch in the air meant touching his skin - Shut up!
A warm eastern wind blew his hair up
Now a pair of eyes looked straight into hers
oh return oh return
No stop!

Chorus:
She fell in love, in a hopeless love
The girl who would never be caught - Fell in love!
The girl without faith in what love was, was the girl who was...
The girl who was...
The girl who was...

Who was falling in love!

ENJOY YOUR WEEKEND!

Vage schrifterij.

Zoals gewoonlijk teken ik de gehele linkerbladzijde vol van mijn geschiedenisschrift. Het is écht niet dat ik het niet leuk vind, (soms wel...) maar het gaat gewoon vanzelf, bovendien is het beter dat het niet tussen mijn aantekeningen is, toch? (A)

Anyways, ik broed al een tijdje op een nieuw verhaal. Ja, ik weet het, ik moet eerst het verhaal van mijn profielwerkstuk nog afschrijven, nog een nieuw stuk bedenken voor Life-battery, maar dan nog...
Ik was gewoon freaking 'ER ZIT EEN AARDMANNETJE IN JE SCHOEN.' in mijn schrift aan het schrijven. Misschien gaat mijn volgende verhaal wel over aardmannetjes, stel je het eens voor... haha.
Vandaag was ik gelukkig weer vroeg vrij (je raakt haast verslaafd aan veel vrije tijd na zo'n toetsweek hoor...) en moest ik toch maar weer de 30dagengratis Artrage versie downloaden. (er is weer een nieuwe demoversie dus die kan ik wél gebruiken ipv de vorige gebruikten hihi. Artrage is een soort van photoshop maar dan makkelijk en een soort paint maar dan beter. Het heeft denk ik meer weg van paint. Ik ben eigenlijk gewoon verslaafd aan het programma áls ik het heb, het werkt makkelijk en het is leuk. Misschien koop ik het ooit ook nog wel eens. :)

Eigenlijk heb ik mijn tekeningetje nog niet af, maar ik móest hem toch eventjes laten zien.
Oh, en ik vind dat ik vaker moet bloggen, want 4x per maand is echt helemaal niets, ik ben nog thuis ook? :O
Weet je, soms is bloggen net zoiets als msnnen, een heel verhaal houden en er dan achter komen dat diegene offline is, misschien ken je dat wel?
Maar eigenlijk lijkt het daar ook wel weer helemaal niet op, ik vertel bijna nooit verhalen aan mijn msnmaatjes, ik heb het bijna nooit over muziek (Nu ook niet trouwens, maargoed.) meestal gaat het van 'Wat voor muziek vind je leuk?' 'Ja alles wel...' en dat is dan ook eigenlijk wel zo. Ik luister net zo graag klassiek als jazz als rock/pop en weet ik veel wat allemaal.

Ik kwam nét een liedje tegen wat ik vroeger een keer gevonden had, misschien kom je die wel tegen in het komende muziekweekend. :) Het is heel grappig om afspeellijsten op youtube van meer dan 1 jaar geleden terug te luisteren, dan denk je wel echt van 'Vond ik dat toen geweldig? Dat kan nooit, het is leuk maar niet super?' ken je dat gevoel?

Ik kom nu net NewWorldSon - Salvation Station tegen, die waren destijds op de EO-jongerendag, het hele stadion swingend. :) #goodtimes.

Maar tot zo ver mijn leventje haha. Ik had dus vorige week SE-week, nu nog over gaan en dan eindexamen. :O Nouja zeg, dat gaat snel. haha.

Tot morgen!

BURBERRYNAILART

Afgelopen vrijdag was mijn weddenschap eindelijk afgelopen. (YES IK MAG WEER NAGEL LAKKEN!) maar ik ging eerst in de pauze nagels lakken van de mensen aan wie ik dat belooft had.
Vervolgens ging ik thuis mijn nagels lakken met Hot or Not, Real queens wear blue Jeans, Dance like a Prima Ballerina, etos groen, etos geel, en uiteindelijk met Sold Out Forever. <3 Allemaal van Catrice natuurlijk, behalve die van het huismerk van etos.

Dance like a Prima Ballerina is een mooi schattig lichtrozig nude-kleurtje uit de nude-collectie van Catrice. Ik wilde eerst Mona Lisa Is Starring Back, maar die leek in de winkel helemaal niet zo mooi, dus ging ik voor deze. Thuis bleek dit dezelfde te zijn als Just Married! :O Nuja, er zitten veel minder glitter in, geen eigenlijk, maar verder is het exact dezelfde als de vorige samenstelling van Just Married, want de samenstelling is veranderd, net als dat Wrapped Around Your Finger lichter geworden is. :( Maar niet getreurd want huidskleurige nagellak is een prima base-coat.
Real Quens wear Blue Jeans is een leuk spijkerbroekenkleurtje die goed dekt. (Gelukkig maar, maar we zijn ook niet anders gewend van Catrice.)
Van etos heb ik een leuke kleur geel, die eerst veel te dun was en nu al stroperig wordt :O Dus die komt er niet nog een keer in, de groene is dan juist wel weer heel fijn, maar van beiden zijn de kwastjes nogal klein en dat vind ik zelf nogal vervelend.
Sold Out Forever is een prachtig mintgroen nagellakje die ik al een tijdje heb, leuke subtiele glittertjes, nauwelijks zichtbaar. Staat leuk bij je spijkerbroek maar absoluut niet bij je rode shirtje (duhhh) maar je huid lijkt er wel snel lichter door, wat met de geel van etos absoluut níet het geval was.

Mijn nieuwe nailart design in elk geval. Die is gemaakt met Bloody Mary to Go, Be my Millionaire van Catrice, de witte en zwarte stempelnagellak van Essence (gewoon omdat mijn normale wit al op is en ik geen andere zwart heb..) een oud eyelinerkwastje en een plastic stokje wat ik gebruik als dottingtool, maar als je geen dottingtool hebt kun je gewoon een klein kwastje gebruiken of een satéprikker.
Wat moet je doen om dit design te maken?
Lak je nagels in een goud/bruin kleurtje nadat je een base-coat op hebt gedaan.
Vervolgens ga je een wit vierkantje maken op je nagels, linksboven of rechtsboven of rechtsonder of linksonder of in het midden. Variatie is het leukst, maar je zou hem ook op dezelfde plek kunnen maken steeds.
Dan maak je 3 zwarte lijntjes horizontaal en 3 zwarte lijntjes verticaal OVER het witte vierkantje.
En dan de rode lijntjes nog. Die maak je op een willekeurige plek waar nog veel ruimte is. (Bij links of rechts boven/onder kun je het beste 1 horizontaal en 1 vertikaal maken, maar als je hem in het midden hebt is 2 horizontaal erg mooi.)
Nog een top-coat over je nagels heen om je design te beschermen et voila, je bent klaar en hebt prachtige burberry-nagels :D
ENJOY :D

The life battery (third part)

Ik stop er mee. Ik heb er absoluut geen zin meer in. Het was niet dat het me niet beviel, het was mijn lust en mijn leven, Valentine was ook geen probleem, die werkte hard en haar resultaten waren verbluffend, ze werd met de dag beter. Ik had geen geld te kort en ik had ook genoeg opdrachten voor als ik zélf niets zou weten te verzinnen.
Ik ontdekte dat ik geinteresseerd was in de verhalen die in de ziel van mensen zaten, die ziel fotograferen was het meest uitdagende werk wat je kon bedenken, helemaal als je probeerde ongezien te blijven en het verhaal zelf te bedenken... Stel je een joods meisje voor midden op straat. Ze is geadopteerd door een 3e generatie Chinezen, maar zelf komt ze uit Jordanië. Ze kent haar eigen ouders en komt die elke dag tegen, maar haar adoptieouders kennen haar ouders niet. Kun je het je voorstellen?
Of die oude meneer van het bankje tegenover de ijscoman, is die crimineel die laatst nog vrij kwam en nu zijn leven zinloos vind, overal gecontroleerd, het 'eens een crimineel, altijd een crimineel' stempel opgedrukt gekregen, niemand die hem nog vertrouwd...
En Valentine. De gestructureerde scholiere die hardstikke gemotiveerd was voor van alles en nog wat, hard werkte en een 'perfect' leven scheen te leiden, woont doordeweeks bij haar oom, maar 's weekends zuipt ze zich lam en slaapt ze onder een brug.
Die laatste twee zíjn geen verzinsels, ik heb ze zelf gezien. Met mijn eigen ogen, soms wenste ik dat ik ze niet had, maar mij herkende ze niet, of wílde ze me niet herkennen? Ik maakte me er niet druk om.
Ik had haar bijna mijn bedrijf laten overnemen, maar ik investeer niet in meisjes, laat staan een alcoholiste.
Laat ik even duidelijk zijn. Ik investeer heus wel in sommige meisjes, maar dat zijn uitzonderingen. Emancipatie, puh, het mocht wat. Maar eigenlijk was ik er een groot voorstander van. Het 'dop je eigen boontjes'-leven was ik wel zat. Mensen adviseerde me om aanhanger te worden van het communisme. Zien ze me al foto's maken, in Siberië?

Ik draaide me om en verscheurde de foto's die me deden denken aan Valentine. Hoelang was het nu geleden dat ze stage bij mij liep? En al die tijd wist ik niets. Oh ja, gemotiveerd is ze nog steeds, maar ze is niet meer het meisje wat met beide benen op de grond staat, is ze dat ooit wel geweest? Of wilde ik het gewoon niet zien? Haar hele visie heeft zich nauwelijks geontwikkeld, maar de visie die ze had was goed. Toen er nog jonger was. 'Ga leven!' schreeuwde ik in haar oor. Maar ze bleef stil. Haar ogen brandden in mijn rug, ik voel ze nu nog steeds. Nu, dat is zo veel later.
Ik ben een beeldverhaal aan het maken van haar jeugd, mij volledig onbekend, maar toch zo vertrouwd, de gestreepte zwart-wit werelden in een geruit bloemtjespatroon van geeltinten, afstandelijk en koel, maar vreugdevol deden ze overkomen. Dat was het geheim van Valentine's ogen. En omdat ik dat ontdekt had, wilde ze mij ontlopen. Ik, die het leven stuurde van zo veel mensen om me heen!

Musicweekend,

Nog even in de stijl van de droomliedjes van vorig weekend...

De schattige bliepjes en gezellige sound maakt dit liedje perfect voor een lekker relax weekend. Ik durf te wedden dat je een ander nummer van dezelfde zanger kent, Fireflies. (You would not believe your eyes, if 10.000.000 fireflies...)
Hot Air Balloon is net zo'n soort nummer, gezellig, vriendelijk en zomers.Toch maar even luisteren naar het gezellige nummer.
Dit is trouwens niet de officiële versie, maar deze clip vind ik erg schattig.



Waarom is dit nummer nu zo leuk?
Ik vind het nummer echt leuk omdat het zo warm klinkt. Adam Young (Owl City) heeft een prettig stemgeluid om naar te luisteren, de bliebjes van de muziek klinken fris in de rest van het liedje en het geeft zo'n heerlijk ontspannen gevoel.
Nog meer Owl City dit weekend? Ook 'THE BIRD AND THE WORM.' vind ik een echte aanrader! Ogen dicht, meezingen of lekker luisteren. Ook leuk als je buiten bent. :D

Misschien heb je als Adam Young (Owl City)'s fan wel zijn cd gekocht (of gedownload?) en ben 'm helemaal zat, al zijn liedjes lijken op elkaar en dan ben je de cd wel snel zat. Toch vind ik dat het niet jammer was om de cd te kopen. Adams muziek is erg leuk als achtergrondsound om op te werken. Maar als je de liedjes los van elkaar luistert zijn ze allemaal echt hardstikke leuk! Daarom, zet ze lekker op je mp3, je cd speler of zelfs in de auto en zap na een paar liedjes gewoon over naar iets totaal anders, zo blijf je de liedjes toch leuk vinden.

Meezingen met Hot Air Balloon? Je kunt HIER de lyrics vinden.
Maar ook voor THE BIRD AND THE WORM kun je terecht, want de lyrics daarvan vind je HIER.
Ow(l) en trouwens, in de videoclip staat ook gewoon tekst. :D

Fijn weekend!

-xoxo-

Vreemde werelden & (tijds)reizen.

Het zou toch maar raar zijn denk ik. Als je zomaar in een andere wereld zou staan. Misschien is de manier hoe je er komt wel heel vreemd, of juist de dingen die je daar doet, zouden heel extreem kunnen zijn. Ergens denk ik dan altijd aan Alice in Wonderland, maar eigenlijk lijkt die wereld nog op de onze.

Ik vraag me echt af hoe het dan zou gaan, een soort Narnina manier? Je hebt bijvoorbeeld haast op een doordeweekse dag, holt door de deur, die achter je dichtvalt (zeeën van tijd) en dan sta je in een andere wereld. Of misschien ben je gewoon de afwas aan het doen en begint het opeens te golven en langzaam spring je in de wereld (Reis van het Drakenschip) en ben je aan het verdrinken en wordt je gered door toevallige vaarders daar in de buurt? Helemaal leuk als diegene een oude bekende van je is. (Prins Caspian.) Of je rolt door een gat een groot wit konijn achterna? (Alice in Wonderland.) Er zijn in de loop der tijden veel verhalen verschenen over ondenkbare reizen. Zo konden mensen zich in de tijd van Jules Verne zich niet voorstellen dat je binnen 80 dagen de wereld rond zou kunnen, kun je na gaan, we kunnen dat binnen een dag? Of de reizen van Kapitein Nemo, mijlen onder zee. Of reizen naar Venus (Toren hoog en Mijlen breed) de maan, mars of zelfs de zon! Reizen, en met name onmogelijke reizen, inspireren schrijvers.
Toch blijven die onbereikbare plekken, werelden iets menselijks hebben. Als er al wezens wonen, slapen ze, eten ze óf zijn ze heel intelligent, knap, hebben emoties etc. Dit zijn dingen die een verhaal leuk maken natuurlijk, je herkent dingen, natuurlijk herken jij emoties van een hoofdpersoon en/of verzonnen wezen, het zijn immers menselijke emoties? Als ik zeg de grote (menselijke aanduiding,) Bladievroempaplie (vrije vertaling naar het Nederlands) werd heel erg grampampatjadra (vrije vertaling) weet ik zeker dat u/jij geen idee hebt waar ik het over heb. Of wel soms?
Toch verschijnen er steeds minder boeken over tijdsreizen, tegenwoordig is er zo veel mogelijk! Er hebben allang mensen op de maan gestaan, reizen door, onder en over zee is allang mogelijk, we weten hoe onze eigen wereld eruit ziet, we kennen ons eigen sterrenstelsel en denken dat er geen leven mogelijk is behalve op onze eigen vertrouwde aarde. Maar wees eerlijk... er is een mogelijkheid dat wij slechts één van de zonnestelsels zijn die geschapen is. Misschien is er wel een zonnestelsel met veel intelligentere wezens dan wij, een veel betere taal, communicatie etc, misschien zijn ze zelfs wel zo intelligent dat ze ons al hebben ontdekt. Zouden ze zich rot lachen om mensen die onderuit gaan op de fiets 's winters, de oorlogen die wij maken, omdat zij daar al eeuwen geleden een oplossing voor gevonden hebben?
Wij zullen het wel nooit weten. Toch ben ik wel benieuwd wat voor emotie grampampatjadra is. Enig idee?

Toch sla jij/slaat u straks de deur open en staat in een andere wereld. Misschien moet er wel een ingewikkelde kwestie worden opgelost of is het er heel vredig en lieflijk. Misschien bestaat die wereld wel alleen uit bierflesjes, bloemetjes, auto's of steen. Maar, andere dimensies hebben wij tot nu toe nog niet ontdekt, dus wij kunnen slechts dromen en verzinnen over andere werelden, tijden en reizen in gedachten elke plek af.

Muziekweekend (vervolg)

Aangezien we dit weekend een dream-away weekend hebben, qua muziek in elk geval, heb ik weer een leuk liedje voor jullie opgezocht. :)

Het is één van de liedjes die zóóó bekend zijn dat je écht een muziekbarbaar bent als je dit nummer niet kent/nog nooit gehoord hebt.
Het is écht een mooi dream-away nummer omdat het heel lieflijk is, maar het heeft ook wel weer iets fris en doet me denken aan het voorjaar:
Claire de Lune van Claude Debussy. :)
Luister maar eens...



Ik ken dit nummer al best wel een tijdje, ik heb een boek ooit gekregen (ik lees het echt vaak want het is één van mijn lievelingsboeken btw,) waarin de titels van een paar pianostukken worden genoemd (Kitten on the Keys, Für Elise, Claire de Lune... het opzoeken wel waard. ;) ) en omdat ik best wel benieuwd was, für Elise kende ik al, heb ik de anderen ook opgezocht.
Als je dit weekend nog verder wil dromen kun je dit nummer ook nog luisteren:
Prelude to the afternoon of a Faun ~ by Claude Debussy
Ook wel een aanrader, hoewel het naar mijn mening best wel anders is dan Claire de Lune.

Droom lekker verder, binnenkort weer een lekker leesblog voor de boeg... maar dat hoor je dan. #verrassing

Muziekweekend; Yiruma

Mm, dit lijkt me nu een leuk onderdeel om er voor vast in te houden, naast mijn nagellakupdates en verhalen. (hoewel mijn nagellakupdates beter te volgen zijn haha) Maar je moet er maar niet al te veel van verwachten denk ik zo...

Hoewel ik nog betwijfel of ik elke keer een paar liedjes of één liedje ga plaatsen, bespreken of whatever begin ik deze week met sleepy-dreamaway music van Yiruma.
Ken je Yiruma niet? Onmogelijk! Sowieso moeten alle twilight-fans hem wel kennen, Yiruma heeft een liedje uit Twilight gecoverd. (Hij heeft het niet, zoals vaak gedacht wordt, zelf geschreven.)
Één van de allermooiste liedjes vind ik denk ik nog wel 'Kiss the rain.' en dan vooral de versie waar Hienie ook meezingt...


Nog meer liedjes horen van Yiruma?
Hieronder staan links naar nog meer mooie liedjes. :)
http://youtu.be/rhN7SG-H-3k (The river flows in you)
http://www.youtube.com/watch?v=99GyFmnH59s (Moonlight)
http://www.youtube.com/watch?v=AyCDKKjO-Yo (Dreams)

Update & nagellakupdate

Inmiddels zijn we al weer 10 dagen verder en denk ik al de hele week 'vandaag ga ik een nieuw blog schrijven.' maarja zo te zien kwam het er steeds niet van.
Ik heb al verschillende 'arts' op mijn nagels gehad en de ene mooier dan de ander. (Helaas vergeten foto te maken van die die ik afgelopen week had...)

Ik had vorige week een geweldige stage gehad bij De witte Olifant, een organisatie die mensen met een verstandelijke beperking een dagbesteding én opleiding tot beeldend kunstenaar geeft, het was heel gezellig en iedereen was heel enthousiast.

Dan heb je natuurlijk nog alle verslagen die je moet maken voor school, geschiedenistijdvakkendossier, ckv verslag 5&6, ckv eindverslag, stageverslag, pws fase 1 etc.
Voor mijn pws (Profielwerkstuk) ga ik een onderzoek doen naar hóe je precies een verhaal schrijft en uiteindelijk zelf een verhaal schrijven. (Eigenlijk ben ik al halverwege mijn verhaal, maar dat maakt niet zo uit haha. Ik moet het toch nog op de computer zetten.) Het is een beetje SF-achtig, maar toch niet meer helemaal. En ik probeer natuurlijk een hele hoop dingen erin te verwerken zodat het een beetje literair wordt. (In de ik-vorm schrijven, personage ontwikkelt zich etc.)

Dan mijn nagellakjes.
Tijdens stage had ik een oranje nagellak op (Catrice~meet me at coral island.) met een schaakbordpatroontje erop. (Je kan er écht schaak op spelen, het had namelijk 64 vakjes...) zag er echt leuk uit. Afgelopen week had ik een blauwe achtergrond (Am I blue or green~Catrice) met streepjes erop, naar het idee van Chrissy 't hart. Het was echt goed gelukt en allemaal leuke reacties, alleen ben ik dus vergeten een foto te maken. :(
Ik heb nu net een schattige zonsondergang-met-palmboom gemaakt, naar het idee van Cutepolish (Sorry voor de slechte fotokwaliteit.)
Mijn geel, die had ik laatst gehaald, is echt waardeloos, vééél te dun, het is etos-huismerk geel en de kleur leek me wel leuk maar hij is veel te dun en dekt absoluut niet. Hoop dat mijn groen en zilveren glittertjes beter zijn. Ik heb trouwens ook een hele mooie rozeglittertjes gekocht van miss sporty en die is echt heel mooi. Met twee laagjes over elkaar is ie mooi roze en 1 laagje heb je alleen lieve en schattige glittertjes. Dus daar ben ik wel heel erg blij mee. :)

En wat heb jij de afgelopen week/weken gedaan?
xxx

Brilliant idee of gewoon raar?

Ik was even wat verhaallijnen aan het uitdenken voor mezelf en toen kwam ik op het volgende (nogal ingewikkelde? idee...

Het verhaal speelt zich af in het schaduwenrijk. Elk mens heeft behalve de schaduw die je krijgt van het licht ook nog een schaduw met een eigen leven. Als je iemand ontmoet leren de schaduwen elkaar kennen doormiddel van een bepaald teken/aanraking oid, ze weten meteen of het ooit gaat klikken of niet (bladiebladiebla)
Nouja dan begin je het verhaal gewoon
maar op een gegeven moment ga je dan dood en dan gaat je schaduw ook dood als het goed is, maar er is dus één schaduw en die gaat zijn eigen leven leiden, want doordat de overleden persoon erg intelligent is heeft de schaduw ook veel kennis op gedaan en een heel machtssysteem bedacht en wil nu de wereld overnemen met behulp van een andere schaduw die een probleemjongere(die intussen volwassen is eventueel?) los gelaten heeft omdat die schaduw niet goed zou functioneren in de huidige schaduwmaatschappi (Bladiebladiebla) en dus gevonden doord e heerszuchtige schaduw en dan gaan ze samen de wereld veroveren ofzo maar dan wordt één van de schaduwen verliefd op een echt mensenmeisje/jongen en er is maar één manier om dan samen te kunnen zijn...

Snap je dit? Benieuwd hoe het zou gaan? Plaats een reactie en misschien vind je dit verhaal binnenkort wel terug in blogs...

(v) The life battery (second part)

Zij had helemaal niet dat verwaande van al die wannabe modelletjes. Geef mij maar dat onzekere, omdat het wat puurs heeft. Ze bedankte me wel tien keer voor het geven van instructies, het maken van foto's haar opbouwende kritiek geven, het deed me plezier dat ze het waardeerde, hoewel ik één keer gehad had dat iemand er in door sloeg. Voor diegene was bedanken een soort van 'ik hou van je' zeggen en menen, een complimentje naar haar toe een officiële liefdesverklaring. Je snapt dat dat problemen opleverde.
Ik bladerde door mijn mappen met foto's op de computer. 5 maart 2003. Ik glimlachte aan de herinnering, ik als beginnend fotograafje, net afgestudeerd, no vision. Nouja, opzich wel, maar niet mijn enige echte eigen visie, als je begrijpt wat ik bedoel. September 2006. Een geweldige shoot zou het moeten worden was het niet dat ik de fotograaf was. Het zou spectaculair worden, met vuur, vlammen en dat soort troep, maar ik wilde alles zonder die poespas. Want de grote vraag is of die zooi wat toevoegt aan het karakter van het model. Je moet er niet zijn, je moet hét zijn.
Het was niet dat ik beroemd wilde zijn, maar iets in mij wilde die hele hollywoodzooi onderuit trekken. Doel: aandacht en ontwikkeling van de hedendaagse kunstvisie. Resultaat: aandacht, ontwikkeling, gezeur en heerlijk veel hectiek.

Ik bazel maar wat onzin, zoals gewoonlijk. Ik was zelfs in de gauwigheid vergeten de nieuwe stagiaire te verwelkomen. (Gelukkig heb je dan nog altijd de aardige conciërge op de benedenverdieping die het arme kind even rondleidt, je kent het wel.) 'Gaat u het decor nu klaarzetten voor de volgende shoot?' het was een bloedmooi kind, dat kan ik je wel vertellen. 'Voor het échte fotografische werk heb je geen decor nodig.' ik glimlachte en probeerde oprecht geïnteresseerd te informeren naar haar familie. Nog een jonger zusje en één oudere broer. Ze vertelde echt enthousiast en dat maakte haar eigenlijk wel extra aantrekkelijk. 'Ik heb wat speciale, normale én exentrieke gasten geregeld voor vandaag.' ze keek me wat verbaasd aan, zeer vermakelijk, maar ik stelde haar gerust want het zou heus wel goed komen. (En toen de bel ging liet ik haar natuurlijk open doen, omdat dit onze eerste gast was voor vandaag: een geit.) Dat ze van het platteland kwam was al snel duidelijk. Ze was zeer goed met dieren en ik vroeg me af waarom ze fotoacedemie deed. 'Oh maar dat doe ik helemaal niet, nouja wel een klein beetje. Ik doe een combinatie studie met wat leuke gespecialiseerde richtingen. Maar hierna wil ik nog diergeneeskunde studeren.' ik glimlachte. 'Wat studeer je nu dan?' 'Fotojournalistiek en rechten.' ik glimlachte. Rechten leek me een geweldige, maar zware studie maar ze was echt gemotiveerd zag ik meteen.
'De beste manier voor een geweldige foto is verbondenheid voelen met het geheel.' ik liet haar wat bekende perspectieven fotograferen en daarna vanaf die perspectieven de shoot doen. De rest van de dag vloog voorbij. 'Heb je ooit een privéshoot gehad?' vroeg ik. Ze schudde haar hoofd. Ik glimlachte 'dat komt nog wel gedurende deze stage, de beste foto's maak je als je zelf het onderwerp bent geweest. Maar niet het onderwerp als belangrijkste punt, maar het onderwerp als iets waar alles op terug slaat en wat dingen verbind tot één geheel.' ik liet haar uit. 'Oh trouwens... ik heet...' maar ze was al weg gelopen. Een vreemd kind, maar knap en ik achtte haar perfect voor mijn vak en mijn visie.
Ik kroop weer achter mijn pc en uploadde al mijn foto's. Haar bewegingen waren zo vloeiend, haar geest was zó helder en haar glimlach betoverend. Dit zouden wel eens mijn beste foto's ooit kunnen worden. Omdat zij het precies in zich had. Valentine.

Jouw idee in THE LIFE BATTERY? Stuur een mailtje naar miminaona@gmail.com óf plaats hieronder een reactie met jouw idee voor een leuke gebeurtenis en misschien wordt ie wel gebruikt! :D

Weekend :D

JaAAAA

Eindelijk is het dan zo ver. Je kijkt er eigenlij kal weer na uit vanaf zondag avond afgelopen week. Maandag zit je met je halfwakkere gezicht in de les wachtend op het weekend. Dan donderdag, nog één dagje en dan is het weekend en dan de vrijdag. Iedereen is wat sloom, super hyper of chagrijnig, maar niemand voelt zich "normaal" lijkt het, als je de lessen bekijkt of gewoon door de patio of aula loopt. Krijg je de medeling dat je maar even je grote pauze moet opofferen zodat je utileg krijgt over je schoolexamen literatuur. Nou vooruit, dat wil je dan nog wel, omdat het wel je schoolexamen is. Werd helemaal niets zinnigs gezegt of iets wat je uberhaupt nog niet wist, dus daar gaat je pauze dan ook.

- oh even tussendoor, een flauw gesprek bij ons thuis omdat mijn broertje een boodschappentas mee moest nemen. 'Ga je zeker die tas onder de microscoop houden en dan krijg je hem weer terug.' #flauw-

Nouja en dan heb je economie met een super gezellig meisje. We liggen echt continu dubbel en de docent denkt dat we keihard werken, wat best mee valt alleen vergeten wij steeds dat de studieplanner voor de hele week geld en hebben wij alles de 1e les al af, van de 5 lessen die we hebben. (A) Dus dan gaan we alle andere lessen kletsen, boek optafel en dan geschiedenis maken, je kent het wel. Rare docenten tegenwoordig hier haha.

Aan het eind van de dag fiets je met hetzelfde meisje naar huis, rijd je haar bijna aan, roep je heel hard WIEHOEE, spreek je af wie het eerst op twitter kan, maargoed, dat was zo'n beetje mijn dag. HEt was eigenlij kvet gezellig ookal had ik het na het 1e uur al wel gehad, het is gewoon gezellig om 'te theeleuten" tijdens de rest van de lessen behalve dat je dan geen thee maar water drinkt, whatever. Waarom denken docenten dat ze goed lesgeven als je hoge cijfers haalt, in de les niets doet en thuis heel veel? #deouderenvantegenwoordig tsss :P

Anyway ga ik er weer vandoor. :)

Yummie nails :D

Ik vind al die leuke fruitnagels zo geweldig!

Op youtube kom je echt van alles tegen.

Appelnagels

Mango-kleur nagels?

Aardbeinagels

Meloennagels

Citroentjes nageldesign

en dan natuurlijk ook kiwinagels.

Ik vond het alweer tijd voor een nieuwe nagellakupdate, ik wilde iets fris voorjaarsachtig, en wat is er nu vrolijker dan kiwi? Ze zijn mooi groen, lekker en heel stylish. Mm, beetje rare uitsnede van mijn foto, maargoed je kan ze wel zien. Je krijgt er wel trek van in kiwi's hihi.

Ook leuke, lekkere, frisse en sappige kiwinagels maken?

Ze zijn erg makkelijk.

Een korte beschrijving volgt zo, maar je zou ook deze tutorial kunenn gebruiken:

Je vind HIER een tutorial van cutepolish. :)

Stap 1. Maak je nagels schoon met nagellakremover.

2. Gebruik een basecoat.

3. lak je nagels groen

4. maak in het midden een wit/lichtgeel rondje/ovaaltje, het hart van de kiwi

5. Trekvanuit dit hart een hele boel witte streepjes, zoals je nog wel een beetje kan zien op de foto. :) een striper werkt het fijnst, maar met een satéprikker kan het ook.

6. Zet zwarte stipjes tussen de witte lijntjes 2 á 3 boven elkaar is het mooist. Je kunt de stipjes zetten met een satéprikker of met een dottingtool als je die hebt.

ENJOY!

Maak een foto van jouw fruitnageldesign, opload hem (Gratis) op www.tinypic.com en deel hier je link bij de reacties!

Als je op de soorten nagels klikt krijg je, behalve kiwinagels, ook een linkje naar een tutorial!

Veel plezier met je nieuwe nagels!

The life battery (part one)

Flits. Pose. Flits... Ik gaf even wat aanwijzingen aan het model. Ze had zeker talent maar ze voldeed niet aan de cliché eisen. En dat was de reden waarom ik haar het vak wilde leren. Iets unieks, speciaals, als ze dat kon tonen, laten zien zou de mode-wereld helemaal op zijn kop staan. Natuurlijk staat de mode wereld vol met oh zo originele jurken en designs over wie weer heftig gediscussieerd moet worden, een jurk van ikea-potloodjes, vleesjurken, maar altijd is het een stijlicoon die ze draagt of een modelletje voor een simpel bedrijf als H&M, of een modelletje voor Prada, al die voorgekauwde bagger in een wereldje waar je werd afgekraakt, nee dat was niets voor mij. Een model hoeft helemaal geen pit te hebben voor mij, maar ze moet juist, zonder make-up, iets hebben waardoor de aandacht helemaal op haar gevestigd wordt, op een positieve manier. Dat, bij wijze van spreken natuurlijk, wat ze ook aanhad er helemaal niet toe deed. Dát maakt een model een model. Maarja, dat zijn dan de modellen die nooit ontdekt zullen worden, die ik juist probeerde te ontdekken, die kleding-merkmeisjes die hun voeten geen respect geven door op 20 cm hoge hakken rond te struinen, dat is toch geen levensstijl? Nee, mijn leven zat vol met ingewikkelde rare filosofieën, theorieën en vage hypotheses. Stellingen die ik als waarheid aan nam.
Ik besprak de foto's met het model. Ze waren prachtig goed gelukt, maar toch miste ik iets. Iedereen was er tevreden mee, behalve ik en dat was de reden waarom ik gestopt was met het vak. Maarja, fotograferen was een echte verslaving van me geworden. Ik kon het niet laten mensen te ontdekken en te fotograferen. Elk speciaal momentje, elk normaal moment, alles moest vastgelegd worden in mijn ontdekkingstocht naar het leven.

Like this? Reacties zijn welkom haha. :)

Nagellak update :D

Ik had vrijdag voor de vakantie een stagekennismakings gesprek en ik was wat aan de vroege kant (gepland overigens, maar ach.) Ik kon het niet laten om even naar de kruidvat te gaan en ik heb dan ook weer 2 potjes nagellak -van Catrice- gescoord. :D

Allereerst een lichtblauwe, super cute kleurtje maar smeert niet zo geweldig, ook omdat je 2 laagjes op moet voor de kleur mooi is. Ik heb er wat laatste restjes zilverglitter (essence) op gedaan, wat het wel afmaakt. (En sorry voor de slechte kwaliteit, maar de kleur komt zo wel goed over.)

Is het geen geweldig schattig baby-blauw kleurtje? Bovendien was ik nog opzoek naar een goede lichtblauwe voor een vernieuwde versie van mijn regenboognagels die ik binnenkort nog maar een keer ga maken. ;)

En dan heb ik nog een knalknalrood gekocht, verschrikkelijk rood waar ik eigenlijk helemaal niet van houd, maar eigenlijk toch ook wel weer leuk omdat ik geen échte rood had. (Mijn rood was meestal een mengseltje van 'n rozige oranje, donkerroze/paars en een beetje knal roze.)

Ik heb nog geen foto gemaakt, dus ik houd het bij een googleplaatje.

Knallerrood is toch bijna onmogelijk?

Ik zie uit naar reacties en tot de volgende blok die zeer spoedig komt. :)

xxx

Vakantie. :D

Éindelijk is het dan zo ver! Het is vakantie. :D Het moment waar je altijd naar uit kijkt zodra de vorige voorbij is, bij mij dan in elk geval haha.

Ik was half vergeten dat het vandaag examenstunt was, dus ik ging voor mijn enige uurtje, engels:O, naar school en toen ging de les niet door want de docent was ontvoerd. Haha, nouja, dat ontvoerd viel wel mee, maar daar gaat het nu niet om.
Toen kwam ik Linda tegen en gingen we samen terug. :) Was wel gezellig, maar een 25 minuutjes in de bus is niet zo lang, dus al pratend vliegt dat natuurlijk om.

Toen was het 's middags tijd voor mijn kennismakingsgesprek bij mijn stageplek, was heel gezellig/leuk dus daar heb ik wel zin in en het gaat vast wel goed komen. :D

En toen kwam ik dus thuis en gingik de laatste dingen die écht mee moeten op vakantie inpakken, mp3, portemonee, mobiel, bijbels voor de kerkdienst enzo en toen was k dus écht klaar.

Ik verveelde me dus toen ging ik mijn kamer ook maar weer opruimen en dat is nu dus ookal gebeurd.

En toen ging ik maar twitteren, msnnen, hyven en bloggen. :D

Komende week ga ik even niet bloggen, maar je hebt nog iets van 19 blogs om (nog een keer?) te lezen.

Allemaal een heel fijne vakantie/werkweek toegewenst, en wellicht totziens! <3

-xoxoxo-

Elfendans

Ik heb weer een tekeningetje van mij geupt. :)

Even groot MIMINAONA erop gezet omdat mijn handtekening niet op de foto paste haha :P

Wat vind je ervan?

I GOT A FEELING

Het overoveroverbekende nummer van The Black Eyed Peas. :D

Blame it on the girls van MIKA =D

Perfect van Laura Jansen

en Forever&Always van Taylor Swift

zomaar eens wat titels van een paar van mijn cd's.

Mijn muzieksmaak varieert een beetje, ik vind eigenlijk bijna altijd alles wel leuk (en dat is niet altijd even handig haha, maar anderzijds is er áltijd wel iets wat je vrienden leuk vinden...)

Vandaag hadden we met nederlands een artikeltje ofzo dat je moeder jouw muzieksmaak bepaalt voor grotendeels, en voor de rest bepalen je vrienden dat.Haha best grappig, maar ik vraag me af op het klopt. Omdat muzieksoorten die "mogen" ook weer veranderen enzo, ik bedoel maar, dan zou je nu dus, volgens die theorie, dezelfde muzieksmaak nog zo'n beetje moeten hebben als je overoveroveroverovergrootouders van weet ik veel hoeveel generaties wel niet geleden. Omdat uiteindelijk iedereen van 1 paar ouders afstamt, dus als je je moeders muzieksmaak zou hebben je vrienden dat dus ook en dus zou iedereen diezelfde muziek leuk moeten vinden. #Ikhaaldietheorieonderuit haha :)

Oh en ik had een hele korte dag vandaag :) van half9 tot kwart voor 11 les. (Nederlands en twee uurtjes wiskunde.) echt waardeloos, maar ook wel lekker natuurlijk. :D

Waaruit bestaat jouw muziekcollectie?

xxx

Taallesje (van mijn oude site)

Weer een post ie op mijn oude site stond,

Wie een beetje oplet komt ze dagelijks tegen in het leven: palindroom bekende zoals lepel, bob, legovogel en meetsysteem, ze zijn leuk, vind ik dan.  Voor sommige mensen is het een uitdaging, voor anderen een ramp. Nu is het engels al helemaal goed in dit verschijnsel en er worden zelfs hele verhalen palindroom geschreven... (De vraag is dan of alle zinnen palindroom zijn of als je het verhaal achterstevoren leest het verhaal hetzelfde is...) Feit is wel dat wie een palindroom-zin heeft bedacht, een sterk verhaal heeft. UK's meest bekende palindroom zin is misschien wel 'Madam, I'm Adam'  of 'Did I draw Della too tall, Edward? I did'  en '"A man, a plan, a canal: Panama."' Zo heb je een paar engelse palindrooms.  Een voorbeeld van lange nederlandse palindroomwoorden zijn :  koortsmeetsysteemstrook, legermeetsysteemregel, parterrestaalplaatserretrap, nepparterreserretrappen. Er zijn op internet genoeg voorbeeldjes te vinden van woorden die omgekeerd hetzelfde zijn. Palindrooms dus. Baas, neem een racecar, neem een Saab. 

 "Maar waaróm schrijf je "bij dezen" eigenlijk met een 'n'? Wel, vroeger had het Nederlands naamvallen en dit is nog een oude uitgang."  aldus Meester Warbol. (Op twitter.com)  

 Ook antimetabolen zijn te vinden in nederland. Een antimetabool is een zin met een duidelijke herhaling erin. Een voorbeeld: We zullen leren, leren zullen we. In die zin lijken ze sterk op palindroom.  Ook van deze vorm is het een uitdaging om nieuwe te bedenken, kloppende nieuwe. Ik ben ziek, ziek ben ik. Die van 3 verschillende woorden zijn redelijk makkelijk, maar bedenk er maar eens eentje met nog veel meer woorden!  Een antimetabool wordt vaak in de literatuur gebruikt om een bepaalde reactie op te roepen. Net zoals bij alle andere stijlfiguren in de literatuur trouwens. :)  

"Chiasme Een kruisstelling is de opbouw van een zin of woordgroep volgens de formule: ABBA. Een van de bekendste chiasmes is: dames en heren, jongens en meisjes. De vrouwen staan voorop en achteraan (AA) en daarbinnen vinden we alle personen van het mannelijke geslacht (BB). Het woord chiasme is afkomstig van chi, wat voor kruis staat (X). Met dit symbool ziet u direct hoe het chiasme opgebouwd is." Chiasmes niet te verwarren met een antimetabool,  chiasmes zijn zeer sterk voor je betoog. Het is vrij moeilijk om er een te bedenken, maar wie er eenmaal een heeft gevonden, onbekende chiasmes bieden overtuigingskracht.  Een duidelijk voorbeeld?  "Zo is de centrale slogan van Warchild: ‘Je kunt een kind uit de oorlog halen, maar hoe haal je de oorlog uit een kind?’"   Nu hoop ik met deze leuke taalvormen weer iemand aan het puzzelen gemaakt te hebben, als je er 1 vindt: gefeliciteerd!

Maak het verhaal af. :)

In vroegere tijden, toen men nog strijd maakte om elke plek in het heelal, de maan nog een plek was voor draken, venus een plek voor wezentjes en vuurelfen op de zon woonde, kwam mijn familie op de maan wonen. Ze maakten hun eigen regels, wetten, normen en waarden en langzaam aan onstond er een levensgemeenschap. Hun levensgemeenschap. Het was een harde tijd, moeilijk om te overleven, maar als je sterk genoeg was, niet onmogelijk. Dat mijn familie daar kwam wonen, is al eeuwen geleden. Maar de restanten, die kom je nog dagelijks tegen...

Voor alle mensen die zich vervelen of het leuk vinden om reacties te plaatsen (ik vind het in elk geval leuk om ze te lezen!) Heb ik hier een klein stukje verhaal over genomen uit mijn verhaal. :)

Maak het verhaal maar af. :D Ben benieuwd naar jullie antwoorden&reacties  

Rucuerdos (part 4)

Terwijl ik mijn natte kousen uit mijn laarzen haalde, ze van mijn voeten haalde en in de wasmachine gooide, hoorde ik de auto de oprit op rijden. Ik vermoedde dat het mijn zusje was, maar zeker weten zou ik het nooit doen. Op mijn blote voeten wilde ik naar het gordijn lopen, het gordijn openschuiven om te zwaaien. Het enige wat dát verhinderde was ik zelf. Ik gooide de deur van de hal open naar de woonkamer, om vervolgens naar het raam te lopen. Ik struikelde bijna over een donker voorwerp en in mijn haast keek ik niet wat het was. Het was donker. Ik zag mijn handen trillen toen ik het gordijn open sloeg. Er hing een groot donker papier, waarschijnlijk blauw of paars, met lichte letters. Wit? Zilver? En een grote vlek. Rood? Bloed? Ik wist het niet. Terwijl ik het licht aan knipte om de letters te kunnen lezen viel mijn blik op het lijk, het voorwerp waar ik zonet over gestruikeld was. In mijn ogen moest iets van afschuw te lezen zijn geweest, want ik hoorde vlak bij mijn oor een zacht gegrinnik. Dat was het moment dat ik me niets meer kan herinneren, tot ik wakker werd. Dat lijk was mijn zusje geweest, dat wist ik zeker, maar nu moest ik opzoek naar de daders. Ik keek weer rond. Een gevangeniscel. Werd ik beschuldigt van haar dood?

The Aliens around my house

Niemand wil ze ontmoeten, maar als je er zelf één bent en ze probeert te ontlopen, kom je wellicht in de problemen. 

'Nee.' mijn antwoord was duidelijk genoeg en ik wist zeker dat hij het begrepen had. Ik wilde niets met buitenaardse zaken te maken hebben en daar heb ik zo mijn eigen redenen voor. 'Maar...' begon hij weer. 'Ik dacht dat je me wel verstaan had?' hij knikte. 'Ik weet het. Maar ik vind het jammer.' ik haalde onverschillig mijn schouders op. Wat maakte het mij ook uit. 'Ik had je graag kennis willen laten maken met Uhm en Rzmryn.' 'Je hebt wat?' 'Mijn laatste troef.' hij grinnikte. Ik bedacht dat ik hem eerder van mijn verleden had moeten vertellen, zodat hij me beter zou begrijpen. Te laat nu. Ik liep nu achter hem aan, nieuwschierig of ze aan mijn verwachtingen voldeden. Als het waar was wat hij zij, dan kende ik die 'Rzmryn' mijn zusje. Omdat je als alien altijd een keuze krijgt. Mens worden of ster worden. Maar als je geluk had ontsnapte je aan die keuze en werd je wat je zuster wilde. Nu was ik die zuster en daarom had ik een hekel aan alle buitenaardse wezens. Ik had vroeger besloten dat mijn broer 'zwervend' zou zijn. Waar hij ook was, hij zou zich aanpassen aan zijn omgeving. En nu kon hij, natuurlijk Rzmryn niet vinden. Uhm was waarschijnlijk hetzelfde vrehaal. Dat denk ik tenminste, want zwervers zoeken elkaar op. 'Ik kan ze niet vinden.' we stonden op het marktplein. Er stonden twee grauwe personages op de hoek. Wie er niet op lette had ze zeker niet gezien. Maar ik wel. Helaas. Ik wees naar de twee. 'Daar zijn ze.' 'Huh wie? Je kent ze toch niet?' Ik knikte. Ze zijn het. Dat vertel ik je later nog wel. Ik liep naar ze toe. 'Süt!  Yol!' een glimlach van diegene die naar Yol luisterde. Ik durf te wedden dat dat mijn broertje was.  'Wat leuk om jullie hier te ontmoeten!' mijn stem trilde. Ik probeerde mijn hoofd af te speuren naar de oplossing. Er was één mogelijkheid, dat wist ik wel. Maarja. Vind die maar eens. 'Ga mee naar mijn huis.' nodigde ik uit. Ze knikte. 'Hoe weet jij hun namen!' werd in mijn oor gefluisterd. Ik haalde mijn schouders op. Het deed er niet toe.'Yol, kan ik je spreken?' hij knikte. En ik begon mijn verhaal.

Rucuerdos (part three)

Zijn hand lag op mijn gezicht. Ik rilde. 'Doe maar niet.' mijn stem trilde. Zijn ogen, hij keek me strak aan, waren gevoelloos. 'Laat me los.' de tranen stonden in mijn ogen. Machteloosheid, woede, angst. Hij liet me los. 'Ik weet meer dan je denkt.' ik haalde onverschillig mijn schouders op. Het was meer angstig, maar onverschilligheid is makkelijker om te spelen. Hij stond op en liep weg, terwijl hij in mijn oor fluisterde: 'Stap de drempel niet over!' en ik bleef achter, terwijl ik me afvroeg wat hij bedoeld had.

Mijn telefoon ging. 'Hallo?' geen gehoor. Gekraak. 'Ik meen het.' en er werd opgehangen. Ik herkende de stem maar kon hem neit plaatsen. Ik had kunnen weten dat hij het was, maar dat deed ik niet.' 'Sindsdien ga ik altijd door het raam naar binnen.' eindigde ik mijn verhaal. Ik keek rond. Om me heen zaten de mensen van wie ik hield, mijn broer, enkele vriendinnen en mijn jongste zusje. Eén deel van mijn verhaal had ik overgeslagen. Het stuk waarin ik over de drempel van mijn huis ging. Mijn moeder heeft dat niet overleefd. En de keer daarna, bij mijn broer. Dat werd het afscheid van mijn vader. Ik kán het ze niet vertellen, ze zouden me niet geloven, me nergeren of ontzettend teleurgesteld in me zijn.  Persoonlijk zag ik het als een vloek. Zal ik hem ooit nog zien? Hij die me waarschuwde? Of was hij de oorzaak van dit alles? Vlak voor de deur bleef ik staan. 'Nou totziens dan hè?' Ik vroeg me af wat me er toe had gebracht om mijn verhaal te vertellen, het voegde niets toe. Alleen meer schuldgevoel, omdat ik gebruik maakte van mijn probleem om minder langs te kunnen komen en eigenlijk was ik wel zielig. Qua gedrag, bedoel ik. 

Rucuerdos (part two)

Een eventueel vervolg van het nog niet gepubliceerde 'zusje of Rozenblaadjes op het dorre gras.' 

'Néé!' badend in mijn eigen zweet werd ik wakker. Ik sperde mijn ogen wijd open en keek  recht in helder blauwe ogen die me strak aankeken, een beeld wat ik nog veel vaker zou zien, maar dat wist ik toen nog niet. Ik kauwde op mijn met kaas belegde cracker en probeerde elke vezel te proeven, iets wat niet lukte en daarmee een vergeefse poging was. Ik keek op de klok. Half 3. Natuurlijk.  Langzaam liep ik de trap op en ik hoorde hoe de wind door de straten blies en ik rilde bij de gedachte dat ik morgen door de stromende regen met tegenwind moest fietsen. Een knal. Mijn slaapkamerdeur sloeg dicht. Ik holde de trap verder op, opende de deur en wilde het raam sluiten. Het was, tot mijn verbazing, al dicht. Vreemd. Ik draaide me om, liep mijn kamer uit en opende de badkamer deur. Een paar blauwe ogen, dezelfde als net? keek me aan. Ik opende mijn mond om wat te zeggen en sloot hem weer. Hij legde zijn vinger op mijn mond. 'Shh, niet nu.' hij streek een pluk haar achter mijn oor en verdween net zo snel als hij gekomen was. 'Lotte!' schoot het door me heen. Hij was vast en zeker opzoek naar mijn zusje. Ik ben haar uit het oog verloren na het zoveelste misverstand. Mijn schuldgevoel zorgde voor onze scheiding. 

Rucuerdos (part one)

Dit is een deel van het verhaal wat deels op mijn site gepubliceerd stond..

Dit deel zou als eerste deel van Rucuerdos gelezen kunnen worden, het draagt de oorspronkelijke titel 'Rozenblaadjes op het dorre gras.' een nooit eerder vertoond fragment, door mijzelf geschreven, zoals altijd. 

Ik hield niet van zijn manier van praten. Als je vroeg hoe het met mij ging, gaf ik gewoon antwoord, maar als je het aan hem vrroeg, antwoordde hij iets als 'Wat gaat jou dat aan?' afschuwelijk. Ik kon me er verschrikkelijk aan ergeren, iets dat ik eigenlijk dan ook maar deed. Zijn gedrag, was ook de reden voor mijn verhuizing. Het was niet dat ik hem niet mocht, maar meer voor de veiligheid van mij en mensen om me heen. Niet dat het hier veilig is, maar alle kleine beetjes helpen, denk ik zo. Misschien.  Ik was bang, voor mijn zusjes leven. Ze was pas 7 jaar oud en wat stil voor haar leeftijd. Ze praatte nauwelijks, maar ik heb de indruk dat ze veel intelligenter was dan ze leek. Als ze buiten zat, op de stoeprand, was ze misschien wel verhaaltjes aan het verzinnen, het was jammer dat ik haar dan altijd naar binnen sturen moest, haar teleurgestelde gezicht, veiligheid bovenalles. Ja dat zal dan wel. Op school was ze nog stiller dan thuis en men dacht dat ze dom was. Ze pratte niet en werkte nauwelijks. Klasgenootjes nergeerden haar, maar echt gepest werd ze niet. Soms kwam haar juf, een kleine mollige Surinaamse vrouw, wanhopig naar ons toe om te vragen wat ze met mijn zusje aan moest. Ze had absoluut geen last van haar, maar de stilte die ze had, haar levendige ogen, ze kon er niets mee. Wel zielig, het was een lief mens. Bang om, allen die me dierbaar waren, te verliezen. Ik kon wanhopig mijn hoofd tegen de muur bonken. Mijn huid open krabben of schreeuwen. Het voelde zo waardeloos om machteloos te moeten zien. Ik vroeg me af waarom ik dit was die deze problemen over me heen had gehaald en waarom ik me toen niet gerealiseerd had wat de gevolgen zouden zijn. De deur kraakte, in de deuropening stond mijn zusje. Ik draaide me om, mijn hand om mijn armgehouden, hopend dat ze het niet zou zien, het zou haar kapot maken. Zij, mijn zusje, glimlachte en fluisterde een zacht 'hoi.' haar gezicht sprak boekdelen. 'Gaat het?' vroeg ik, meer voor de vorm want je kon het aflezen van haar gezicht.  Haar gezicht verstrakte toen we buiten een knal hoorde. Ik dacht aan tal van oorlogen uit het verleden en de talloze verhalen die ik gehoord had. Ze keek me strak aan en ik knikte.  Achteraf bleek het slechts een klapband geweest te zijn. Ik zie nog voor me hoe mijn zusje helemaal in elkaar dook en hoe haar ogen paniekerig door de kamer schoten. Dat was het eerste moment dat ik haar niet goed begrepen had. ER zouden er nog velen volgen en dat speet me.